ଲାଞ୍ଚୁଆ ଠାକୁର

ମୋ ଡାକ ଅବା କାହିଁକି ଶୁଣିବ

ତୁମେ ତ ପ୍ରଭୁ ହେ ଜଗତ ସାଇଁ

ମୁଁ ତ ଅକିଞ୍ଚନ ଅମଣିଷଟିଏ

ଦେବା ପାଇଁ ପାଖେ କିଛିବି ନାହିଁ ।

ଲାଞ୍ଚୁଆ ଠାକୁର ଲାଞ୍ଚେ ତୁମେ ମିଳ

କି ଦେଇ ଅବା ମୋହିବି ମତି

ଅଛି ତ କେବଳ ହୃଦୟଟି ମୋର

ବିକି ସାରିଛି ଯା’ ତୁମରି କତି ।

ଶବରୀଠୁ ଲାଞ୍ଚ ଖାଇଥିଲ କୋଳି

ଦାସିଆଠୁ ଖାଇଥିଲ ନଡ଼ିଆ

ବିଦୁରର ଶାଗ ଭଜା ଖାଇଥିଲ

ମନେ କି ନାହିଁ ହେ ପ୍ରଭୁ ସେ କଥା ।

ବାଲିରଥ ଗଢି ଭକ୍ତ ବଳରାମ

କରିଥିଲେ ପରା ତୁମକୁ ବଶ

କେଉଁ ଲାଞ୍ଚ ନେଇଥିଲ ତାଙ୍କ ଠାରୁ

କହିବ କି ପ୍ରଭୁ ଜଗତ ନାଥ ।

କେଉଁ ଦ୍ରବ୍ୟ ଦେଇ ମୋହିଥିଲା ମନ

ଘୋରିନୁ ତାରା ବତୀ ହରିଣୀ

ସହସ୍ର ଯୋଜନୁ ଶୁଣିଥିଲ ଡାକ

ହେ ପ୍ରଭୁ ଲାଞ୍ଚୁଆ ଜଗତ ସାଇଁ ।

କେଉଁ ଲାଞ୍ଚ ଅବା ଦେଇଥିଲା ଗଜ

ରଖିଲ ପ୍ରଭୁ ହେ ତାଙ୍କ ଜୀବନ

ପେଶି ସୁଦର୍ଶନ ଗ୍ରାହକୁ ନାସିଲ

କହ କହ ଆଜି ହେ ଭଗବାନ ।

କୁରୁସଭା ତଳେ ଡାକିଲେ ଦ୍ରୌପଦୀ

କୋଟି ବସ୍ତ୍ର ତାଙ୍କୁ କରିଛ ଦାନ

କେଉଁ ଲାଞ୍ଚ ନେଇଥିଲ ତାଙ୍କ ଠାରୁ

କହିବ କି ହେ ପତିତ ତାରଣ ।

ମୁଁ ଅତି ଗରିବ କିଛି ନାହିଁ ମୋର

ଯାହା ଅଛି ପ୍ରଭୁ ସବୁ ତୁମର

କେଉଁ ଦ୍ରବ୍ୟ ଲାଞ୍ଚ ଦେବିବା ତୁମକୁ

ଭକ୍ତି ଅର୍ଘ୍ୟ ଘେନ ବିଶ୍ୱସମ୍ରାଟ ।।