ଧ୍ରୁବ

ଜନ୍ମ-

ଅନୁମତି ଲୋଡ଼ା ନାହିଁ,

ଆଲୁଅକୁ ଆସିବା ନିମିତ୍ତ-

ସ୍ରଷ୍ଟାଙ୍କ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଆଶୀର୍ବାଦ।

ପିତା-ମାତା-

ପ୍ରାର୍ଥନା ନ କରି ବି ମିଳେ,

ଅଯାଚିତ ଅନାବିଳ ସ୍ନେହ-

ବିକଳ୍ପ ବିହୀନ ସେ ଅମୂଲ୍ୟ ସମ୍ପଦ।।

ଆୟୁଷ-

ତଳଆଡୁ ଗଣିଗଣି ଗଢାହୁଏ

ବୟସର ଛୋଟ ହୁଙ୍କାଟିଏ

ସୂଚକ ସେ ଜୀବନକାଳର,

ଓଲଟା ବି ଗଣାଯାଏ

ଜାଣିବାକୁ ଦୁନିଆରେ

ବାକିଥିବା ଦିନ ଜୀବନର।।

ସମୟ-

ଚାଲ ବା ନ ଚାଲ ତମେ ,

ବାଟ ଏଠି ଚାଲେ ଅବିରତ-

ଗତି ତାର ଅବିଶ୍ରାନ୍ତ।

ଅତୀତ- 

ଛାଡ଼ କି ନ ଛାଡ଼ କିଛି,

ରହିଯାଏ ସର୍ବସ୍ବ ପଛରେ-

ସେ ଅପରିତ୍ୟକ୍ତ।।

ମୃତ୍ୟୁ-

ଅଭିସାର କର ବା ନ କର

ଅତିଥି ସେ ସ୍ଥିତପ୍ରଜ୍ଞ

ଆଗମନ ପୂର୍ବ ନିର୍ଦ୍ଧାରିତ,

କହିପାର ଶେଷଗତି ତାକୁ ,

ଏକମାତ୍ର ଚିରନ୍ତନ ସତ୍ୟ ସେଇ

ସୁଶୀତଳ ସ୍ପର୍ଶ ତାର ନିଶବ୍ଦ-ଶାଶ୍ୱତ।।

------------