ખોટી મમત

જ્યારથી છોડી દીધી ખોટી મમત,
ત્યારથી ઠરતું ગયું મારું જગત.

બોજ શું છે એ ખબર મોડી પડી,
બાકી, મારી લાશ લૈ થોડી ભમત !

હું મને પાછી જડી પાકટ વયે,
બાળપણની જ્યાં રમી થોડી રમત.

એક ક્ષણમાં વિશ્વથી  જોડાઉં પણ,
જાતને મળતાં જરા લાગ્યો વખત.

લાગણીની કોઈ કળ લાગે નહીં,
એટલો તું થા નહીં પાછો સખત.

માફ કરવાનું મનોબળ, ધન્ય છે,
વૃક્ષ નહિતર, છાંય શું, આપી શકત ?!