“ ଯେବେ ଏକାଠି ହୁଅନ୍ତି କିଛି ନିଜ ଲୋକ ଭରି ଯାଏ ପ୍ରୀତି ସ୍ମୃତି ହଜିଯାଏ ଶୋକ ରଙ୍ଗୀନ ହୁଏ ମନର ସଫେଦ କାଗଜ ଟୁକୁଡା ଖୋଲିଯାଏ ବସ୍ନାୟିତ ପ୍ରୀତିର ପାଖୁଡା ”