ଉତ୍ତର

ଯେତେ କହିଲେ ବି ଅନ୍ଧାର ଶୁଣେନି

ଆଲୁଅ କି ଦେବ ଉତ୍ତର

ମିଛ ହାତ ଖୋଲା ସତ ହାତେ ବେଡି

ପ୍ରଶ୍ନ ମତେ ବାରମ୍ବାର!!

ଅପରୂପ ସେହି ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ବିମୁଗ୍ଧେ

ନିଶାର୍ଦ୍ଧ ରଜନୀ କୋଳେ

ସ୍ପର୍ଶ ଏକ ତନ୍ତ୍ର ବିଦ୍ୟାର ସମାନ

ସମ୍ମୋହନେ ଅର୍ଘ୍ୟ ଢାଳେ,

ବିଜୁଳି ଚମକ ଆକାଶ ଚିତ୍କାର

ପବନ ଗର୍ଜନ ସାଥେ

ଦୁଇ ଆତ୍ମା ଏକ ବାହ୍ୟରୁ ବିଚ୍ଛେଦି

କାମନା ମାର୍ଗର ପଥେ,

ଦୂର୍ବଳ ବଳରେ ଛନ୍ଦି ଜୀବନକୁ

ଶୂନ୍ୟ କାଳ ମସ୍ତିଷ୍କରେ

ନିୟମ ବିରୁଦ୍ଧି ଅପରାଧ ପରେ

ଚରିତ୍ର ପ୍ରଶ୍ନ ଘେରାରେ!

ନାରୀ ଅସହାୟା ଅବଳା ଦୂର୍ବଳା

ଆଶ୍ୱାସନା କାହିଁ କେତେ

ପୌରୁଷ ଚରିତ୍ର ହୁଏ ନାରଖାର

କି ଅବା ନ୍ୟାୟ ଏ ସତେ!

ପୁରୁଷ ପାଇଁ କି ନ୍ୟାୟାଳୟ ନାହିଁ

ହତ୍ୟା ପରେ ପୌରୁଷର

ଭୁଲର ସମୀକ୍ଷା ତୁମେ ଆଉ ମୁଁ

ନିରବ କାହିଁ ଏ ଉତ୍ତର??