ଟୁନାଟୁନି

ଟୁନା ଟୁନି ଦୁହେଁ ବସିଥିଲେ ଘର ପିଣ୍ଢାରେ

ଟୁନା କହିଥିଲା ଖାଇବାକୁ ମନ ମଣ୍ଡାରେ ।

ଚାଉଳଚୁନାକୁ ଆଣଦେଇ ମଣ୍ଡା ଗଢିଲା

ଅଥାର ହାଣ୍ଡିରେ ଥୋଇଦେଇ ବାମ୍ଫ ଚଢ଼ିଲା ।

ଟୁନାପାଇଁ ମଣ୍ଡା ଥାଳିରେ ପରସି ଆଣିଲା

ଛେନା ପୁର ନାହିଁ ନଡିଆ ଦେଇଛି ଜାଣିଲା ।

ଟୁନା କହେ ଟୁନି ଲାଗୁଛି ସତେକି ପଥର

ଟୁନି ଶୁଣିକୁହେ ଆଉ କରିବିନି ଏଥର ।

ଟୁନା ଘରେ ନାହିଁ ଟୁନି ଖାଇଦେଇ ପଖାଳ

ଶୋଇଗଲାଯାଇଁ ରାତିପାହି ହେଲା ସକାଳ ।

ବାସି କାମସାରି ଗାଧୋଇ ଠାକୁର ପୂଜାରେ

ଭାବୁଥିଲାମନେ ରୋଷେଇ ନକରି ମଜାରେ।

ଏଣୁତେଣୁ ଖାଇ ଶାନ୍ତିରେ ଟିକିଏ ଶୋଇବି

ଟୁନା ଫେରିକୁହେ ଭାତବାଢ ଟୁନି ଖାଇବି ।

ଟୁନା ଥାଏ ଘରେ ଟୁନି ଯାଏ ତାର କାମକୁ

ଗାଡିଧରିଯିବ କାମରୁ ଆଣିବ ଆମକୁ ।

ମଝିରେ ମଝିରେ ଦେଖୁଥିବ ବାରିଘରକୁ

ଗଛରେ ଫଳିଛି କମଳା ଦେବନି ପରକୁ ।

ଗାଁର ଛୁଆଙ୍କୁ ଡାକି ଟୁନାକୁହେ ଦେଖିଲ

କେତୋଟି କମଳା ଗଛରେ ରହିଛି କହିଲ ।

ପିଲାମାନେ ଗଣିକହିଲେ ଫଳିଛି ଛଅଟି

ସେଥିରୁ ଦିଓଟି ତୋଳିକରି ପଳା ଝଅଟି ।

ପିଲା କହିଥିଲେ ମାଉସୀ ଜାଣିଲେ କୁଟିବେ

ଆସିଲେ କହିବ ମାଙ୍କଡ଼ କମଳା ଲୁଟିଲେ ।

ଟୁନା ଟୁନି କଥା ଶରେନାହିଁ ଅଛି ଆଗକୁ

ଶୁଣୁଥିବ ଆମ ଜୀବନ କାହାଣୀ ଭାବକୁ ।