ଶୁଭସଞ୍ଜ

ଇତର ଜଗତ ଚିନ୍ତନ ଦେଖି

ସୂରୁଜ ଦେବତା ଗଲେଣି ଲୁଚି ।।

ସଂସ୍କୃତି ସମ୍ପନ୍ନ ଉତ୍କଳୀ ମନ 

ସଞ୍ଜ ଦେଇ କରେ ବିଭୁ ପୂଜନ ।।

ବରଷ ଶେଷର ଶେଷ ସଞ୍ଜରେ 

ନୂଆଁ ସକାଳକୁ ଆବେଗ ଭରେ ।। 

ରୁଦ୍ରକାଳୀ ମାତା ଆଶିଷ ଆଶେ

ଚାହିଁଚି ସନ୍ତୋଷ ଭକତି ଚିତ୍ତେ ।।