ଶିଶୁ

ଅମୂଲ୍ୟ ରତନ ବାପାମାଆଙ୍କର

କୁନିକୁନି ଶିଶୁଗଣ

କୋମଳ ନିର୍ମଳ ହୃଦୟ ତାଙ୍କର

ଶାନ୍ତ କାନ୍ତ ମନପ୍ରାଣ ।

ନୂଆ ସମ୍ଭାବନା ନୂଆ ଉଦ୍ଦୀପନା

ଆଶା ଆକାଂକ୍ଷାର ଚାରା

ଦୁଃଖର ଅନ୍ଧାର ହଟାଇ ଦିଅନ୍ତି

ଯେହ୍ନେ ଆକାଶର ତାରା ।

ଦରୋଟି ହସରୁ ମୁକ୍ତା ଝରିପଡ଼େ

ଶତ୍ରୁ ହୋଇଯାଏ ବଶ

ରାଗ ଅଭିମାନ କ୍ଷଣେ ହୁଏ ଚୁର୍ଣ୍ଣ

ପାଇଁ ଶିଶୁଙ୍କର ସ୍ପର୍ଶ ।

ସୁନେଲି ସୂର୍ଯ୍ୟର କିରଣ ସଦୃଶ

ଆଲୋକିତ କରି ଘର

ସକଳ ଜନଙ୍କୁ ଯୋଡ଼ିଥାନ୍ତି ବାନ୍ଧି

ଶକ୍ତ ସମ୍ପର୍କର ଡୋର ।

କୁନି କୁନି ପାଦେ ପୃଥିବୀ ବକ୍ଷରେ

ସତେ ଫୁଟାଅନ୍ତି ଫୁଲ

ସେହି କୁସୁମର ମଧୁର ମହକ

ଅକଳନ ତା'ର ମୂଲ ।

ଜଳସ୍ରୋତ ପରି ଅବିରତ ପ୍ରେମ

ଶିଶୁଠାରୁ ଝରିଯାଏ

ଦୁନିଆ ବୁକୁରେ ପ୍ରୀତି ମୈତ୍ରୀ ବାର୍ତ୍ତା

ଏକତାର ମନ୍ତ୍ର ଗାଏ ।

ଶିକ୍ଷା ଦୀକ୍ଷା ବଳେ ଦେଶର ପ୍ରଗତି

ଭାର ସମ୍ଭାଳିବା ପାଇଁ

ଗଢ଼ିଦେବା ଶିଶୁ ଜୀବନ ସମାଜେ

ପଥ ପ୍ରଦର୍ଶକ ହୋଇ ।

ଉତ୍ସାହର ଘିଅ ଜାଲିଦେବା ମନେ

ଶିଶୁ ହେବ ତେଜିୟାନ

ଅନ୍ତରର ଶକ୍ତି ଦକ୍ଷତାକୁ ଚିହ୍ନି

ରଚିଯିବ ଯଶ ମାନ ।

ଆଜି ଯିଏ ଶିଶୁ କାଲିର ଭବିଷ୍ୟ

ଦେଶଜାତି ପ୍ରତିଷ୍ଠାତା

ଯତ୍ନ ସହକାରେ ପାଳନ କରିବା

ସାଜି ଆମେ ରକ୍ଷାକର୍ତ୍ତା ।