ସ୍ୱାଧୀନତା

ପଞ୍ଜୁରୀରେ ଥିବା ଶୁଆକୁ

ପଚାରିଲି ମୁଁ ମିତ

ଜାଣିଛୁ କି ତୁହି ଜୀବନେ

ସ୍ବାଧୀନତାର ଅର୍ଥ ।

ଗମ୍ଭୀର ସ୍ୱରରେ କହିଲା

ହୋଇ ବନ୍ଦୀରୁ ମୁକ୍ତ

ନିଶ୍ଚୟ ଗାଇବି ସଙ୍ଗାତ

ସ୍ୱାଧୀନତାର ଗୀତ ।

ଶୁଣି ତା'ର କଥା ପଦକ

ମର୍ମ ବୁଝିଲା ଚିତ୍ତ

ଖୋଲିଦେଲି ପଞ୍ଜୁରୀକୁ ମୁଁ

ସେ ତ ହୋଇଲା ପ୍ରୀତ ।

ଡେଣା ଝାଡ଼ି ନୀଳ ଆକାଶେ

ଉଡେ ତେଜିଣ ଭୀତ

ଅନ୍ୟ ଅଧୀନରେ ଜୀବନ

କଷ୍ଟଦାୟକ ସତ୍ୟ ।

ନିଜ ଇଚ୍ଛା ବଳେ ବଞ୍ଚିବା

ସ୍ବାଧୀନତାର ତତ୍ତ୍ୱ

ଲୁପ୍ତ ହୋଇଯାଏ ଯାତନା

ସୁଖ ମିଳଇ ନିତ୍ୟ ।

କେବେ କାହା ସ୍ୱାଧୀନତାକୁ

କର ନାହିଁ ଯେ ହତ

ସ୍ୱାଧୀନତା ଆମ ଜୀବନେ

ଏକ ଅମୂଲ୍ୟ ବିତ୍ତ ।