ପ୍ରଜାପତିର ଡେଣା-ପନ୍ଦର

ନିଆଁ କେତେ ତପ୍ତ ,

କେତେ ସୁନ୍ଦର,

ଟିକି ଡେଣା ତୋର ଜଳିଯିବ

ହୁଏତ ତୁ ବି,

ବସନା ସେଇଠି ।

ଜଙ୍ଗଲ ଜଳିଲେ ଗଛ ଜଳେ,

ଫୁଲ,ଫଳ ,ପତ୍ରର ପୃଥିବୀ ବିବର୍ଣ୍ଣ ।

ତୋତେ ଜଳିବାକୁ ହେବ

ବହୁତ ଦୂରୁ ,

ନିଆଁ ଲଗାଇଥିବା ଲୋକେ

ଘର୍ମାକ୍ତ ହେଇ ଫେରିବେ

ନିଜେ ଲଗାଇଥିବା ଜ୍ଵାଳା ପାଇଁ

ତୋ ଠାରୁ ମଲମ ।

ଯୁଦ୍ଧ ତ ସରେନା କେବେ ,

ଯୁଦ୍ଧ ନିରବି ଯାଏ କିଛି ମୂହୁର୍ତ୍ତ

ବିଶ୍ରାନ୍ତି ପାଇଁ ।

ନିବିଡ ଅନ୍ଧାରେ ସାଇତି ରଖ ତୋ ଡେଣା,

ତୋ ଡେଣାରେ ହି ବସନ୍ତ

ବଗିଚାର ଫୁଲ ।