ପ୍ରିୟତମା

ହୃଦୟ କାଗଜେ ପ୍ରେମର ସ୍ୟାହୀରେ

ଲେଖିଦେଲି ପ୍ରିୟତମା

ଆତ୍ମାରୁ ନିଃସୃତ ତୁମରି ନାମକୁ

ଲିଭିବନି କେବେ ଜମା ।

ଆଗୋ ଚନ୍ଦ୍ରମୁଖୀ ଆଖି ଯାଏ ଲାଖି

ଦେଖିଦେଲେ ତୁମ ଛବି

ଅଜଣା ଆବେଗ ଭରିଯାଏ ମନେ

ସାଜିଯାଏ ମୁହିଁ କବି ।

ଶବ୍ଦର ଭଣ୍ଡାର ଭାବନାର ଝର

ଝରିଆସେ କଲମରୁ

ମରୁ ମରୀଚିକା ଜୀବନ ପଥରେ

ଫୁଟିଯାଏ ପ୍ରେମ ତରୁ ।

ପ୍ରୀତିର ପୁରବୀ ଛୁଇଁ ଛୁଇଁ ଯାଏ

ନିତି ମୋର ସପନରେ

ସାଇତି ରଖିଛି ତୁମକୁ ସଜନୀ

ମୋର ଆଖି ପଲକରେ ।

ତୁମ ହୃଦୟରେ ସ୍ଥାନ ଟିକେ ଦେଲେ

ଆତ୍ମା ମୋର ହେବ ତୃପ୍ତ

ଆତ୍ମା ସହ ଆତ୍ମା ମିଶିଯିବ ଯେବେ

ଆମ ପ୍ରେମ ହେବ ପୂତ ।