ପ୍ରିତୀ

ପ୍ରୀତି କାଦମ୍ବରୀ ପିଆଲାକୁ ଧରି,

ସତେ କି'ବା ପ୍ରିୟା ରହିଚି ଚାହିଁ।

ଅଶେଷ ପ୍ରେମର ରସେ ସେ ଭିଜେଇ,

ହୃଦୟକୁ ଟିକେ ଦବ କି ଛୁଇଁ।

ତା' ମହକ ମୋର ମନ ଉପବନେ

ଚଗଲା ସମୀର ଆଣଇ ବାହି।

ଆସିବ ଆସିବ ବୋଲି ଆସୁନାହିଁ

ଚାତକ ପରି ମୁଁ ବସେ ଅନାଇ।