ନବ ବରଷ ବୁଣିବ ହରଷ

ନୂତନ ବରଷେ           ବୁଣିବ ହରଷ

           ହସ ଖୁସି ସାଥେ ଆଣି

ବରଷକ ପାଇଁ            ନୂଆ ଆଭୁଷଣେ

         ଉଭା ଯେ ହୋଇବ ପୁଣି ।

ଆନନ୍ଦ ମୁଖର           ଏ ସଜ ସକାଳ

           ଖିଲି ଖିଲି ହସେ ଜନ

ଶୀତ କାକରର        ଟୋପା ବିନ୍ଦୁ ଦେଇ

          ତୁମକୁ ଏ ଅଭିନଦନ ।

          

ଅଧ ରାତେ ଆସ         କାହିଁ ପାଇଁ କୁହ

         କୀଟ ଖୋଦ୍ୟତର ଆଲେ

ପାପ ଛୁଏଁ ମନେ          ଅତୀତକୁ ଭାବି

          ତୁମ କଥା ବସି ଭାଳେ ।

          

ବିଗତେ ଆଣିଲ           କରୋନା ଯନ୍ତ୍ରଣା

           ଏଯାଏଁ ଲିଭିନି ମନେ

ନବ ବ୍ୟାଧି ନେଇ        ଆସିଲ କି ତୁମ୍ଭେ 

          ସଂଶୟ ଆସଇ ମନେ ।

          

କଷଣର ସ୍ୱର              ଶୁଭୁଛି ସବୁଠି

           ନିନ୍ଦ ଟିକେ ଆସୁ ନାହିଁ

ନାରୀ ଓ ପୁରୁଷ          ଉଭୟଙ୍କେ ପାଇଁ

         ଲୋତକ ଦେଉଛି ବହି ।

         

ଅତୀତର ଦୁଃଖ          ନ ଦିଅ ଜୀବନେ

            କରୁଣା ଏତିକି କର

ପ୍ରାଣ ରଖି ପିଣ୍ଡେ          ସନ୍ତାପ ଦିଅନା

          ଜୀବନରୁ ଅବା ମାର ।

          

ନାନା କଷାଘାତେ          ଜର୍ଜରିତ ଜନ

           ମୁଖେ ଫୁଟାଇ ହରଷ

ନୂତନ ବରଷେ            ପିଆଇ ପୀୟୁଷ

          ଜୀବନେ ଭର ସରସ ।