ନାରୀ ମୁଁ ଦୀପାଳୀ ଭଳି

ଦୀପାଳୀର ଭାଗ୍ୟ ନେଇ

ଆସିଅଛି ସିନା ଏ ସଂସାରେ

ଅନ୍ୟକୁ ଆଲୋକ ଦେଇ

ଜଳି ଯିବି ମୁଁ ଯେ ନିର୍ବିକାରେ ।

ଜଳେ ସଦା ଅନ୍ୟ ପାଇଁ

ନିଜେ ସଦା ଅନ୍ଧକାରେ ରହି

ଦୀପାଳୀର ଭାଗ୍ୟ ଦେଇ

ଗଢିଅଛି ମୋତେ  ଯେଣୁ ବିହି ।

ନାହିଁ କେହି ଅରୀ ମୋର

ନାହିଁ କେହି ମୋହର ବଇରୀ

ଅବଳା କି ଦୁର୍ବଳା ମୁଁ ନୁହେଁ

ମୁଁ ଯେ ଅଟେ ସ୍ୱୟଂସିଦ୍ଧା ନାରୀ ।

ତ୍ୟାଗ ଆଉ ମମତ୍ୱର

 ମୁଁ ଯେ ଅଟେ ପବିିିତ୍ର ପୟୋଧି

ଦୁଃଖ  ବେଦନା ସବୁକୁ

ମୋ ଭିତରେ ଦିଏ ମୁଁ ସମାଧି ।

କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ମୋ କରିିି ଚାଲେ

ପ୍ରତିଦାନେ ଆଶାନାହିଁ ମୋର

ଏ ସୃଷ୍ଟିର ରକ୍ଷା ଲାଗି

ମୋତେ ସୃଷ୍ଟି କରିଛି ଈଶ୍ୱର ।