ନାରୀ କଲ୍ୟାଣ ମିଟିଙ୍ଗ୍

ମିଟିଙ୍ଗ୍ ଚାଲିଛି ଘମାଘୋଟିଆରେ କର୍ମୀ ହେଇଛନ୍ତି ଠୁଳ

ନେତା ବସିଛନ୍ତି ଆସ୍ଥାନ ଜମେଇ,ଲୋକ ଜମା ମାଳ ମାଳ ।

ନାରୀର କଲ୍ୟାଣ ପାଇଁକି ଚାଲିଛି ନୂତନ ଯୋଜନା ମାନ

ଗାଆଁରୁ ସହରୁ ଆସିଛନ୍ତି ନାରୀ, ଶୁଣିବାକୁ ଦେଇ କର୍ଣ୍ଣ ।

ସେପାଖ ସାହିରୁ ଉଠି ଆସିଛନ୍ତି ବଡ ବଡ ନେତ୍ରୀ କେତେ

ଏପାଖ ବସ୍ତିରୁ ଆସିଛନ୍ତି ପୁଣି କଥା କୁହାଳିଆ ଯେତେ ।

ଚଉକି ପଡିଛି, ସୋଫା ବି ପଡିଛି , ବିଛା ଯାଇଛି ବି ଦରି

ଯୋଉଠେଇ ଯିଏ ପାରିଲା ବସିଲା, ଆଗ ପଛ ନ ବିଚାରି ।

ନେତା କହୁଛନ୍ତି ହାତ ଦୋହଲେଇ ବଡ ବଡ କଥା କେତେ

ନାରୀଙ୍କ କଲ୍ୟାଣ ପାଇଁ କରୁଛନ୍ତି, ଦିନରାତି ଚିନ୍ତା ଯେତେ ।

ସ୍ୱାଧିନ ଭାରତେ, ନାରୀ ସ୍ୱାଧିନତା ସବୁଠାରୁ ବଡ କଥା

ଉଠେଇ ଦେବେ ସେ ଯୌତୁକ ସାଙ୍ଗକୁ, ଯେତେ କୁସଂସ୍କାର ପ୍ରଥା ।

ଝିଅ ବୋହୂ ସବୁ ନିର୍ଭୟେ ବୁଲିବେ, ହେବେ ନିଜ ଗୋଡେ ଠିଆ

ଦେଶକୁ ଶାସନ କରିବା ପାଇଁକି ପୁରୁଷଙ୍କୁ ହେବେ ସାହା ।

ନେତାଙ୍କ ଭାଷଣ ବଡ ଜୋରଦାର ଶୁଣି ଶୁଣି କାନ ଫାଟେ

ପଛରେ ବସିକି ଗଉରା ମାଇପ, ପାନ ପାଇଁ ଗୁଆ କାଟେ ।

ସରିଲେ ମିଟିଙ୍ଗ, ପଇସା ମିଳିବ, ଦେଢ ଶହ ମୁଣ୍ଡ ପିଚ୍ଛା

ସେତକ ପାଇଁକି ଅଧିଆ ପଡିଛି ,ସକାଳ ପହରୁ ଏକା ।

କହିଥିଲା ପୁଅ ମାଉଁସ ଖାଇବ, ନେଲେ ଏଠୁ ଟଙ୍କା ଆଜି

ଝିଅଟିର ମନ ଲୁଗାଟେ କିଣିବ, ନ ଖାଇବ ପଛେ କିଛି ।

ହାଇ ମାରି ମାରି ଉଠିଲା ସଉରୀ, ଚାହିଁଲା ଚଉଦିଗକୁ

ସେତେବେଳୁ ନେତା ବକି ଚାଲିଛନ୍ତି ,ଧୈର୍ଯ୍ୟ ନାହିଁ ଶୁଣିବାକୁ ।

ସୁମନାନୀ କୁହେ, “ଦେଖଲୋ ମାଇପେ, କେଡେ ପସନ୍ଦିଆ ଶାଢୀ

ନେତାଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଘରଣୀ ତାଙ୍କର, ଚଢି ଆସିଅଛି ଗାଡି ।

ବେକେ ଚନ୍ଦ୍ରହାର ଝକ ଝକ ଦିଶେ, ହାତରେ ନାଲି ବାଉଟି

କାନର ଝୁମୁକା ହଲି ହଲି କୁହେ, ମୋ ଆଡେ ବେଗେ ଚାହଁଟି ।

ସେପଟୁ ଉଠିଲା ପଦିଆ ଘରଣୀ, କହିଲା ମୁହଁକୁ ମୋଡି

“ନେତାଙ୍କର ଇଏ ଘରଣୀ ନୁହଁଇ, ଅଟେ ଅନ୍ଧର ଲଉଡି ।

ଆସିଥିଲା ଦିନେ ନେତାଙ୍କ ପାଖକୁ ଶୁଣେଇବାକୁ ଗୁହାରି

ଗୁହାରି ଶୁଣିଲେ, ଅବା ନ ଶୁଣିଲେ , ଦେଲେ ତାକୁ ଚଳୁ କରି ।

ଶାଢୀ ଗହଣାର ଥୋପ ପକେଇକି ଖାପଚରେ ଦେଲେ ମାଡି

ସେହି ଦିନୁ ବୁଲେ, ନେତା ପତ୍ନୀ ସାଜି, ପିନ୍ଧି ଶାଢୀ, ଚଢି ଗାଡି ।

ହାଁ କରି ଗାଁ ମାଇପେ ଚାହାଁନ୍ତି , କି ହେଲାରେ କଳିଯୁଗ !

ନାରୀର କଲ୍ୟାଣ କରିବା ଆଳରେ, ନାରୀ ଫସେଇବା ବାଗ ।

ଏମିତିଆ କଥା ଶୁଣିନାହିଁ କାନ, ଆଖ ବି ଦେଖି ନଥବ

ଚାଲ ଯିବା ଏଠୁ ପଳେଇ ଚଞ୍ଚଳ, ନହେଲେ ଅନର୍ଥ ହେବ ।

ରାଧୀନାନୀ କୁହେ, “ଯିବି ନାହିଁ ମୁହିଁ କଲ୍ୟାଣ ମିଟିଙ୍ଗ୍ ଛାଡି

ମୁଠାଏ ଚାଉଳ ଘରେ ନାହିଁ, ପିଲେ ଭୋକେ ଛାଡୁଛନ୍ତି ରଡି ।

ପେଟ ଭୋକ ଆଗେ ତୁଚ୍ଛ ଅଟେ ସବୁ, ଇଜ୍ଜତ ମାନ ସମ୍ମାନ

ନେତା ଯଦି ମତେ ଡାକିବେ ପାଖକୁ, କରିଦେବି ଦେହଦାନ ।

ସାମାନ୍ୟ ଦେହକୁ ସାଇତି ରଖିବି କାହା ପାଇଁ ଅବା ମୁହିଁ

କେମିତି କାଟିବି ଦିନ ପରେ ଦିନ ସେ ଭୋକିଲା ମୁହଁକୁ ଚାହିଁ !

ଭୋକଟା ଅଟଇ ବଡ ଶତ୍ରୁ, ସେ ଯେ ନ ଦେଖେ ନୀତି ଅନୀତି

ପେଟକୁ ଗଣ୍ଡିଏ, ଦେହକୁ ଖୁଣ୍ଡିଏ, ପାଇଁ ଚାଲେ ନାଟ ଏଠି ।

ଚାରି ଘଣ୍ଟା ତଳେ ଛାଡି ଆସିଥିଲି, ଘରେ ପିଲାଙ୍କୁ ମୋହର

ଭୋକ ବିକଳରେ ଆଖିରୁ ତାଙ୍କର ଝରୁଥିଲା ରକ୍ତଧାର ।

ସରିଲେ ମିଟିଙ୍ଗ୍ ନେବି ମୁଁ ପଇସା, ଚିନ୍ତା ଯିବ ଆଜିକାର

କାଲିକୁ କି ହେବ ଭାବିଲା ବେଳକୁ, ରକ୍ତ ଶୁଖିଯାଏ ମୋର ।

ନ ଜାଣେ ମୁଁ କିଛି, ବୁଝେନା ବି କିଛି, ଫମ୍ପା ଏଇ ମିଟିଙ୍ଗିରୁ

କଅଣ ଯେ ଅର୍ଥ ନାରୀ କଲ୍ୟାଣର, ପାଇବି କିସ ସେଥିରୁ !

ଲୋଡା ନାହିଁ ମୋର ‘ସତୀ’ ର ମୋହର, ନ ଲୋଡା ବି ଥାଟବାଟ

ଏପରି ବ୍ୟବସ୍ଥା କର ବାବୁ, ନିତି ପୂରିବ ମୋ ପିଲା ପେଟ ।

ତେବେ ଯାଇ ହେବ ନାରୀର କଲ୍ୟାଣ , ଚାଲିବି ମୁଣ୍ଡ ଉଠେଇ

କରି ନ ପାରିଲେ ସେତକ ବ୍ୟବସ୍ଥା, ବିକିଦିଅ ମତେ ନେଇ !!”

                                   -0-