ମୋ ପିଲା ଦିନ

ଅତି ମନୋରମ ମୋର ସେହି ପିଲାଦିନ

ମାଆ କୋଳେ କାଟୁଥିଲି ମୁଁ ସାରା ଦିନ।

ଆହା କି ସୁନ୍ଦର ମୋର ସେହି ବାଲ୍ୟ କାଳ

ସାଙ୍ଗ ସାଥି ବନ୍ଧୁ ସଙ୍ଗେ କେତେ ହସ ଖେଳ।

ମୋ ଗାଁ ତୋଟାମାଳ ତାର ସାଙ୍ଗସାଥି ମେଳା

ସଦା ଲାଗୁଥିଲା ମୋତେ ଭାରି କୁତୁହଳ।।

କି ସୁନ୍ଦର ସେହି ମୋର ପଲ୍ଲି ଗାଁ ଭୂଇଁ

ଯା ଶାକ ତଣ୍ଡୁଳ ଖାଇ ପରିପୁଷ୍ଟ ମୁହିଁ।।

ବାପା ମୋର ଯାଇଥାନ୍ତି ବହୁଦୂର ଦେଶ

ଫେରିବା ବେଳକୁ ଅନାଇଥାଏ ଲାଇବେ କିସ।।

ଝରଣାର ଝର ଝର ନାଦ ଶୁଣି ଚିତ୍ତ ମୋର

ଅତ୍ୟାନନ୍ଦେ ହୋଇଯାଏ ହରଷ ଭର।।

ମା କୋଳ ଛାଡି ଯେବେ ଦେଖିଲି ପ୍ରକୃତି ସୁନ୍ଦର

ଶଷ୍ୟଶ୍ୟାମଳେ ପୁରି ମୋ ଗାଁ ଲାଗେ ଭାରି ସୁନ୍ଦର।।