ମଲାଜହ୍ନ (ସନେଟ୍)

ଅଗଣା ଆକାଶେ ଦିନେ ସାଜିଥିଲି ଜହ୍ନ,

ଖିଲିଖିଲି ହସ ମୋର କିଣୁଥିଲା ମନ |

ରୂପ,ଗୁଣ ଦେଖି ଥିଲେ ସଭିଏଁ ପ୍ରସନ୍ନ,

କହୁଥିଲେ ବଡ଼ ହେଲେ ରଖିବି ମୁଁ ମାନ |

ଶୁଣି ସବୁ ବୁଣିଦେଲି ଆଖିରେ ସପନ,

ପୂରା କରିବାକୁ ବସି ଗଣୁଥିଲି ଦିନ |

ଅକସ୍ମାତ ବଇରୀ ଯେ ସାଜିଲା ଯୌବନ,

ପାଦରେ ପଡ଼ିଲା ବେଡ଼ି ଭାଙ୍ଗିଗଲା ମନ |

ପୂରଣ ହେଲାନି ଅଧା ରହିଗଲା ସ୍ୱପ୍ନ,

ଆଲୋକ ଦେବା ପୂର୍ବରୁ ହଜିଲା କିରଣ |

ଭାବି ମୁଁ ନ ଥିଲି ହେବି ପରଦେଶୀ ଜହ୍ନ,

ଜୀଇଁବା ଆଗରୁ ପୁଣି ହାରିବି ଜୀବନ |

ଗୁମୁରି କାନ୍ଦୁଛି ଆଜି ମୋ ହୃଦୟ,ମନ

ଜୀବନାକାଶେ ସାଜିଛି ଆଜି ମଲାଜହ୍ନ |