କଷଣ କାରାରୁ ମହାମାନବ

କଷଣ କାରାରୁ ମହାନ ମାନବ

   ଅତି ମାନସ ପୁରୁଷ 

ନିରପେକ୍ଷ ନିର୍ଭିକତାକୁ ହିଁ ଘେନି 

  ଲଭିଛନ୍ତି କେତେ ଯଶ ।

ଆକାଶକୁ ଦେଖି ଡରୁଥିଲେ ଦିନେ 

   କିଛି ଘଟିବ ସେ ସ୍ଥଳେ

ଚାନ୍ଦ,ତାରା ଦଳ ହୋଇ ଦଳ ମେଳ

   ମଥାରେ ଖସିବେ କାଳେ ।

ଜୀବନ ପଥରେ ପ୍ରତିଟି କଥାରେ 

   ବିଫଳକୁ ସାଥି କରି 

ଝୁଣ୍ଟି ପଡି ପୁଣି ଉଠି ଧାଇଁ ଚାଲି 

   ନିର୍ଭୟେ ଧର୍ଯ୍ୟକୁ ଧରି ।

ପାଠରେ ଆଦୁଅ ମନଟି ନଥାଏ

   ବିଚଳିତ ଚିତ୍ତଟିଏ

ଦେଶସେବା ଯଦି ମନେ ଘାଣ୍ଟୁଥାଏ

   କହିପାରିବ କି କିଏ ?

ସତ୍ୟ ଧର୍ମ ପଥ କେବେ ନ ଛାଡନ୍ତି 

   ଅନ୍ୟାୟ ପ୍ରତିବାଦରେ 

ନାକସିଧା କଥା ସାହାସିକ ସତ୍ତା 

   ବିପ୍ଳବ ଜାଗେ ତା' ସ୍ୱରେ ।

ସତ୍ୟ ଅହିଂସାରେ ଗାନ୍ଧି ମହା ଆତ୍ମା

   ବିପ୍ଳବେ ସୁବାଷ ବୋଷ

ବିଚାରେ ଚାଣକ୍ୟ ସହନେ ପ୍ରମୁଖ 

    ନିତି ବଦନରେ ହସ ।

ଏକାଧାରେ ସିଏ ବହୁଳ ପ୍ରତିଭା 

   ଦେଶ ବିଦେଶେ ପ୍ରଖ୍ୟାତ

ଅଭିନେତା,ନିରିଦେଶକ,ଲେଖକ

   ପ୍ରଶାସକେ ନ ସୀମିତ ।

କେହି ନୁହଁ ସିଏ ସଭିଙ୍କର ପ୍ରିୟ 

   ଏମିତି କିଏ ନ ଜାଣ

ପାୱାର୍ ଷ୍ଟାରେ ଆଖ୍ୟା ପାଇଛନ୍ତି ସେହି 

    ସେହି ପବନ କଲ୍ୟାଣ ।

ଅଧମଟି ମୁହିଁ ଲେଖି ନ ପାରଇ 

   ତାଙ୍କର ଗୁଣ,କୀରତି

ଶବ୍ଦ,ଛନ୍ଦ ହୀନ ମୋ ଲେଖା କଲମ

   ବିଚଳିତ ମୂଢ଼ ମତି ।