କନ୍ଧ କବି ସେ...

କନ୍ଧ ଗଳିର ଅନ୍ଧ କବିସେ

ଜନମରୁ ଅପାଠୁଆ

ଦିବ୍ୟ ଆଲୋକ ଦେଇ ଜଗତକୁ

ତୁଟାଇ ଅହଂର ମାୟା l

ହେ ଦିବ୍ୟ ପୁରୁଷ ଆଉଥରେ ଆସ

ନବୀକରଣ ନିମନ୍ତେ

ମିଛ ମାୟା ମୋହ ଅହଂକାରେ ପଡ଼ି

ଜଗତ ଉଜୁଡି ଯାଏ l

ଏପରି ଭାବନା ଆଉକେ କରିବ

ଜଗତ ଉଦ୍ଧାର ପାଇଁ

ନିଜ ଜୀବନକୁ ନର୍କରେ ପକାଇ

ଅନ୍ୟର ହିତ ସାଧଇ l

ଦିବ୍ୟ ଚେତନା ଦିବ୍ୟ ଭାବନା

ହୃଦରେ ତୁମ ଜାଗିଲା

ସେହି ଚେତନାରେ ଉଦବୁଦ୍ଧ ହୋଇ

ଜୀବନ ଉଦ୍ଧାର ହେଲା l

ଅହିଂସାରେ ରହି ସତ୍ୟର ସନ୍ଧାନ

ପାଇଥିଲ ପୁଣ୍ୟଦେହା

ସେଥିପାଇଁ ସିନା ବିଶ୍ୱ ଝୁରୁଅଛି

କହୁଛି ମୁହଁରେ ଆହା l

ଆଖି ନଥାଇକି ଦିବ୍ୟ ଦ୍ରଷ୍ଟା ହେଲ

ଆଖିଥାଇ ଆମ୍ଭେ ଅନ୍ଧ

ଚାକଚକ୍ୟ ଭରା ଜୀବନ ଜିଇଁକି

ସମାଜ ସାଜିଛି କନ୍ଧ l

ହେ ଦିବ୍ୟ ପୁରୁଷ ଆଉଥରେ ଆସ

ଧରା ହେଉ ଉତ୍ସାହିତ

କୁପଥରେ ଯାଇ ମାନବ ସମାଜ

ଭୁଲି ନଯାଉ ତା ପଥ l