କି ସୁନ୍ଦର ସେଇ ଶୀତ ସକାଳ

କୁହୁଡ଼ି ମଖା ଆକାଶ ତଳେ

ଲହଡି ଭାଙ୍ଗୁଥିବା ପାଚିଲା ଧାନ କ୍ଷେତ

କେତେ ମନଲୋଭା

ସବୁଜ ଘାସ ଉପରେ ଝଲସୁଥିବା କାକରର ମୋତି

ଶୀତର ସତେଜ ଓଠ

କେତେ ମନୋରମ

ଦୂର ପାହାଡ଼ ଫାଙ୍କରୁ ଲମ୍ବି ଆସୁଥିବା

ସୂର୍ଯ୍ୟର ସୁନେଲି କିରଣ

ଭିଜା ଭିଜା ପତ୍ର ଓଠେ

ଶୀତଳ ପବନର ଆଲିଙ୍ଗନ

ଓଠ ଧାରେ ଲେଖିଦିଏ ପ୍ରେମର ଗଜଲ

କି ସୁନ୍ଦର ସେଇ ଶୀତ ସକାଳ।

ମାଟି ଅଗଣାରେ

କଅଁଳ ଖରାର ତାତି

କେତେ ମଜା ଲାଗେ ଶୀତୁଆ ସକାଳେ

ନିଆଁ ଜଲେଇ ପୋଇବାର ଉଷ୍ମ ଅନୁଭୂତି

ମଜା ଲାଗେ ଲଙ୍ଗଳା ପିଲାମାନଙ୍କର

ଟାୟାର ଗଡେଇବାର ଦୃଶ୍ୟ

କଅଁଳ ବାଛୁରୀ ଡିଆଁ ମାରିବାର ଖେଳ

କାକର ଭିଜା ସେ ଫୁଲ ପାଖୁଡାରେ

ପ୍ରଜାପତିର ଚୋରା ପ୍ରିତି

ଆଖି ଧାରେ ଆଙ୍କିଦିଏ ସ୍ମୃତିର କଜଲ

କି ସୁନ୍ଦର ସେଇ ଶୀତ ସକାଳ।