କବି କଲମରେ ବର୍ଷା

ବରଷା ଆସଇ ପହିଲି ଆଷାଢ଼

ଅଷାଢୁଆ ଆକାଶରେ

ବିଜୁଳି ଚମକ କଳାମେଘି ରୂପ   ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ ସାତ ରଙ୍ଗରେ

ତା ରିମି ଝିମି ଗୀତ ତାଳେ

ଘୋର ଗରଜନ ଟମକ ନିଶାଣ

ମନରେ ଛନକା ଭରେ  ।।

ଘୋର ଘନଘଟା ବଉଦ ଶୂନ୍ୟତା

ପୂର୍ଣ୍ଣକରି ନିଏ ଆବୋରି

ଅନିଳ ପ୍ରବାହେ ତାଳଦେଇ ଖେଳେ   ମଉସୁମୀ ଦିବା, ସର୍ବରୀ

ଅହିଭୁଜ ବନାନୀରେ

ସବୁଜ ମଞ୍ଜୁଳ ମଞ୍ଜରୀ ଗହଳେ

ପୁଚ୍ଛ ଟେକି ନୃତ୍ୟ କରେ  ।।

ନବ ଦୁର୍ବାଦଳ ଲତା ମହୀଧର

ରଙ୍ଗେ ସବୁଜିମା ଧରଣୀ

କଦମ୍ବ ଫୁଲର ମହକ ବିଛାଇ   ଆସିଲା ବରଷା ରାଣୀ

ସୁପ୍ତ ଭୃଣେ ପ୍ରାଣ ଭରେ

ଧୂସର ମାଟିରେ ସବୁଜ ବରଣା

ମଉସୁମୀ ଆସିବାରେ ।।

ନିଶବଦ ହେଲା ଝିଙ୍କାରି ଶବଦ

ନାରୀମୁଖ ବାଦ୍ୟ ସମ

ମଣ୍ଡୁକ ରାବରେ ମୁଖରିତ ହୁଏ    ଏଇତ ବରଷା ଦିନ

ବିରହି ପ୍ରବାସେ ଝୁରେ

ଅତିଭୋଳେ ରୋଳେ ପ୍ରୀୟା ପାସେତାର

ଚିଟାଉ ଦିଏ ମେଘ ରେ  ।।

କୃଷକ ପରାଣେ ନବ ଉନ୍ନାଦନା

ଯାଗେ ନବ ଅଭିଳାଷ

ପହିଲି ଆଷାଢ଼ ରଜ ପରେ ପରେ   ଗଡେ ଜଗା ନନ୍ଦିଘୋଷ

ବରଷା କାଳ ମହୀରେ

ଉପଗତ ହୁଏ ନିଦାଘ ଦୂରେଇ

ପ୍ରକୃତି ଋତୁ ଚକ୍ରରେ ।।