କାଗଜ ଡ଼ଙ୍ଗା

ଫେରି ଆସନ୍ତା କି ପିଲାଦିନ ମୋର

    କାଗଜ ଡ଼ଙ୍ଗା ଭସାନ୍ତି,

ବରଷାରେ ଭିଜି ଗାଆଁ ଦାଣ୍ଡେ ଗଡି

    ମାଟିରେ କେତେ ଖେଳନ୍ତି |

ବରଷା ପାଣିରେ କାଗଜ ଡ଼ଙ୍ଗା ମୋ

    ଯେବେ ନାଚି ନାଚି ଚାଲେ,

ଆନନ୍ଦେ ବିଭୋର ହୁଏ ମୋର ମନ

    ଗରବରେ ଛାତି ଫୁଲେ |

ଓଡିଆ ପୁଅ ମୁଁ ମୋ ପୂର୍ବ ପୁରୁଷେ

    ବୋଇତରେ ଯାଉଥିଲେ,

ସାଗର ଗରଭେ ବାଣିଜ୍ୟ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ

    ବିଦେଶକୁ ଯାଉଥିଲେ |

ତାରକସି କାମେ କଟକ ପ୍ରସିଦ୍ଧ

    ଯଶ ଉଡେ ବିଦେଶରେ,

ସେହି ଅଳଙ୍କାର ସାଧବ ପୁଅ ଯେ

    ବୋଇତେ ବେପାର କରେ |

ଜାଭା, ସୁମାତ୍ରା ଓ ବାଲି ଦ୍ବୀପ ଯାଏ

    ଵିକଶେ ଓଡ଼ିଆ ନାମ,

ବୋହିଆଣେ କେତେ ଧନ ଦଉଲତ

    କରେ ମା ଗରଭ ପୂର୍ଣ୍ଣ |

ସାଗର ବୁକୁରେ ନାଚି ଯାଉଥିଲା

    ସେଦିନ ସାଧବ ତରୀ,

ସେ କଥା ଆଜି ତ ସ୍ମୃତି ପାଲଟିଛି

    ଇତିହାସେ ଯଶ ଭରି |

ସାଧବ କୁଳର ସାତଭାଇ ଯେବେ

    ବୋଇତରେ ଯାଇଥିଲେ,

ତଅପୋଇ ନାମେ ଭଉଣୀ ତାଙ୍କର

    ମଙ୍ଗଳାଙ୍କୁ ପୂଜା କଲେ |

ଭାଇ ମାନଙ୍କର ଶୁଭ ମନାସିଲା

    ନୁହେଁ ତ ଇଏ କାହାଣୀ,

ଏବେ ବି ଭଉଣୀ ଭାଇ ପାଇଁ ପୂଜେ

    ସଶ୍ରଦ୍ଧେ ଖୁଦୁରୁକୁଣୀ |

କାଗଜ ଡ଼ଙ୍ଗା ମୋ କାଗଜେ ତିଆରି

    ହେଲେ ବି ଐତିହ୍ୟ ଭରା,

ଭାସିଯାଏ ଧିରେ ବରଷା ଜଳରେ

    ନେଇ ମମତାର ଧାରା |