ଜଣାଣ

ସବୁ ଦେଲ ବୋଲି ବାନା ଉଡୁଅଛି

ତେବେ କିମ୍ପା ଏତେ କଷଣ

କରି କରାଉଥାଅ ତୁହି ତୋ ବିନା

ଗତି ମୁକ୍ତି ନିସ୍ତାର ନାହିଁ

କରୁଅଛି ଖାଲି ଜଣାଣ

ରଖ ମହାବାହୁ ଡାକେ ଭକ୍ତ କେହୁ

ଦରିଦ୍ରର ଦୀନବନ୍ଧୁ ସୁଖିର ଦୁଃଖିର କୃପାସିନ୍ଧୁ

କରିଛ କେଉଁ ବୀଜ ରୋପଣ

ତୁମେ ଅଗତିର ଗତି ଆହେ ମହାଶକ୍ତି

ତୁମେ ଅନାଦି ଅନନ୍ତ ପରମ ପିତା କରେ ଭକ୍ତି

ନହୁଏ ପଛେ ବିଭୀଷଣ

ଦଇବ ଦଉଡ଼ି ନେଉଛି ଘୋଷାଡି ଦିଅନା ଫୋପାଡି

ଆହେ ଆର୍ତ୍ତତ୍ରାଣ ହେଉ ସୁଖ ମରଣ ।