ଜୀବନର ସଂଜ୍ଞା

ସ୍ୱପ୍ନ ସବୁ ଚୁରମାର ହେଲେ

ଜୀବନର ରଙ୍ଗ ଫିକା ପଡେ

ଦିନ ରାତି ଏକା ଭଳି ଲାଗେ

ବଦଳି ଯାଏ ଋତୁ,

ଜହ୍ନ ବି ବିବର୍ଣ୍ଣ ଦିଶେ

ହୃଦୟ ବିଦୀର୍ଣ୍ଣ ହୁଏ

ମନର ଉଦ୍ବିଗ୍ନରେ

ଜୀବନ ବିଷମୟ ଲାଗେ ।

ଜୀବନ ତେବେ କ’ଣ ଯନ୍ତ୍ରଣାମୟ ?

ବ୍ୟଥା ଆଉ ବେଦନାରେ ଝରୁଥିବା

ଦୁଇ ଟୋପା ଲୁହ ଆଉ ଲହୁରେ

ଲେଖା କାହାଣୀଟିଏ ?

ମାୟାଛନ୍ନ ନା ଜୀବନମୟ କବିତାଟିଏ ??

ଭଲକରି ଜୀବନକୁ ବୁଝିଲେ

ତା’ର ସଂଜ୍ଞା ନିର୍ଣ୍ଣୟ କରିହୁଏ ।

ପଛକୁ ଚାହିଁଲେ ଚିହ୍ନ ଆଉ ଚିହ୍ନ

ଅନେକ ରକ୍ତସ୍ନାନ ଏବଂ ବଳିଦାନ

ସବୁକିଛି କୋଳେଇନେଇଛି ଜୀବନ

ଆଗରେ ଥାଏ ବୋଲି ନୂତନ ସୂର୍ଯ୍ୟୋଦୟ।

ସେଥିରେ ହୁଏ ଆଲୋକର ସ୍ନାନ

ଜୀବନର ଜୟ ଗାନ ଓ ଅମୃତ ପାନ,

ତାହା ହିଁ ଚରମ ବ୍ରହ୍ମ ସତ୍ୟ,

ମୋହ,ମାୟା ,ଧନ,ମାନ

ଏ ଗୁଡିକ ବାସ୍ତବରେ ଶୂନ୍ୟ ଆଉ ଶୂନ୍ୟ

ଯୋଗ ଆଉ ବିଯୋଗର ସଂଖ୍ୟା ଖେଳ ।

ଜୀବନ ବିଷମୟ କି ଅମୃତମୟ

ପାର୍ଥକ୍ୟ ଖୋଜିବାର ଆବଶ୍ୟକ ନାହିଁ ,

କିଏ ଆଗ ଜୀବନ ନା ମୃତ୍ୟୁ

ବୁଝିବାର କିଛି ଦରକାର ନାହିଁ ,

କାହାର କିଛି ବି ଅସ୍ତିତ୍ୟ ନାହିଁ

ସବୁ କିଛି ଶୂନ୍ୟ ଆଉ ମହାଶୂନ୍ୟର ଖେଳ ।