ଧନ୍ୟ ବେଣୁପାଣି

ତୋ ବାଙ୍କ ଚାହାଁଣି ମନ ନିଏ କିଣି

ହୃଦେ ଆଣେ ଭାବ ଉଜାଣି

କିଏ ସେ ବିନ୍ଧାଣି ଗଢିଅଛି ଜାଣି

ବୁଦ୍ଧି ତା'ର ମୁକୁତା ମଣି ।।

ତୋ'ମୁରଲୀ ଶୁଣି ରୁଦ୍ଧ ହୁଏ ବାଣୀ

ନୟନ ରୁ ଝରଇ ପାଣି

ଧନ୍ୟ ବେଣୁପାଣି ଅଶ୍ରୁଧନ ମଣି

ଅଶ୍ରୁ କୁ ଦେଇ କରୁ ଋଣୀ ।।