ଛାଇ ନିଦରେ

ଅପରାହ୍ନ ର ଇଚ୍ଛା 

ପୁଣି ଫେରିଯାଆନ୍ତା 

ସମୟକୁ ଖୋଜିବାକୁ 

ସମୁଦ୍ର ବେଳା ବୁକେ 

ପାଦଥରେ ଧୋଇବାକୁ 

ସେଇଠୁ ବସି 

ପତିତ ପାବନ ବାନାକୁ 

ଥରେ ଚାହିଁ ନେତ୍ର ପଖାଳିବାକୁ 

କିଛି ନ ଥାନ୍ତା ମାଗିବାକୁ 

କିଛି ନ ଥାନ୍ତା ଖୋଜିବାକୁ 

ଖାଲି ଜୀବନ ସରଳରେଖାରେ 

ପୂର୍ଣ୍ଣଛେଦ ଟିଏ ସାଜିବାକୁ 

ଅପରାହ୍ନ ର କ୍ଳାନ୍ତି 

ତଥାପି ହାତ ଠାରି କହେ ଗ୍ରହାଣୁ 

ଯଦି ତା ବାଟରେ ସିଏ 

ଉଲକାପିଣ୍ଡ କେତେ ଭଲ ନୁହେଁ 

ମନ ହୁଏ ଉଲକା ଟିଏ ହୋଇ 

ପୂର୍ଣ୍ଣଛେଦ ଟାଣିବାକୁ ଚାହେଁ 

ଭୁତାଣୁ ଓ ଗ୍ରହାଣୁ ଠାରୁ

କିଏ ଭଲ କିଏ ମନ୍ଦ 

ବିଚାର କରୁଥାଉ ଯାହାର ଯିଏ 

ଅପରାହ୍ନ କିନ୍ତୁ ଆଖିମାରୁଥାଏ

ଅଖି ପତା ଯେବେ ନଇଁ ଯାଏ.