ବସ୍ ଷ୍ଟାଣ୍ଡ

ଅନେକ ଗାଡି ଆସୁଛି ଯାଉଛି

ଗାଡି ପଛେ ପଛେ ଅଳି କରୁଥିବା ପିଲାଙ୍କ ପରି

ଥୋଡାଏ ଧୂଳି,କାଗଜ ଟୁକୁଡା ,କାଠି କୁଟା

ଉଁ ହୁଁ ମୋ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ରୁ ଚିରୁଡ଼ାଏ,

ଦୀର୍ଘ ଶ୍ୱାସ ରୁ ଚେନାଏ ।

ତଥାପି ମୋ ଗାଡି ଆସିନି ।

ଅନେକ ଗାଡି ଆସୁଛି ଆଉ ସିଆଡ଼ କୁ ଯାଉଛି

ଯେଉଁଠିକି ମୁଁ ହୁଏତ ଯିବାକୁ ଚାହୁଁଚି

ପଛରେ ବୁଢିଆଣି ସୁତା ର ସଂସାର ଠୁ ଲୁଚି

କିନ୍ତୁ ପ୍ରତି ଥର ଚିହ୍ନା ଜଣା ଠିକଣା ଦେଖି

ଓହ୍ଲେଇ ପଡିଛି ।

ହୁଏତ ସମୟ ଗଣନା ଆରମ୍ଭରୁ

ପୃଥିବୀ ରେ ପ୍ରଥମ ରବ ର ଜନ୍ମ ଠାରୁ

ମହାଶୂନ୍ୟ ଅନ୍ଧାରରୁ ଉକୁଟି ଆସୁଥିବା

କ୍ଷୀଣଜ୍ୟୋତି ଶିଖା ର ଆଦ୍ୟ ଲଗ୍ନ ରୁ

ମୁଁ ଗାଡି କୁ ଅପେକ୍ଷା କରିଛି ।

ଏବେ ଖାଲି କୋଳାହଳ

ଆସିବା ଫେରିବା ଲୋକଙ୍କର

ବିବ୍ରତ ବିଚିତ୍ର କୋଳାହଳ।

ବିଶ୍ରାମାଗାର ର ସିମେଣ୍ଟ ବେଞ୍ଚ ରେ

ନିଦେଇ ଗଲାଣି ବୁଢ଼ୀ ଟି କେତେବେଳୁ

ପାଟି ରୁ ଗଡି ଯାଉଛି

ଲାଳ-କୋହ-ମୋହ

ଏକଲା ଓସ୍ତ ଗଛ ମୂଳେ

ଖଣ୍ଡି ଉଡ଼ା ଦେଉଥିବା ହଳେ ପକ୍ଷୀ

ଚାରିଆଡକୁ ଚାହିଁ ଆଇସ କ୍ରିମ ଭାଗ କଲେଣି

ତାଙ୍କ ପର-ପକ୍ଷୀ ସବୁ ଗୋଲାପୀ ଦିଶୁଚି

ଗାଡି ଏବେବି ଆସିନି

ବେଳୁବେଳ ମୋ ଶ୍ୱାସ ର ଉତ୍ତାପ ରେ

ଡହକି ଯାଉଛି ମୋ ଚେତନା ର କ୍ଷୀଣ ରୂପ

ଏବେ ଆକାଶ ମେଘ ମେଘ

ଗାଡି ଆସିବା ଯେତେ ଡେରି ହୁଏ

ସେତେ ମୋ ଭାବନା କୁ ମାଡି ଵସେ

ଅଧା ଛାଇ ଅଧା ଆଲୁଅ ।

ଚିହ୍ନା ଜଣା ଚେହେରା ସବୁ ଅପସରି ଗଲେଣି କେତେବେଳୁ

ତଥାପି ମୋ ଗାଡି ଆସିନି

ଏମିତି ଅପେକ୍ଷା କରି କରି ମୁଁ ଫେରି ଯାଇପାରେ

ମୋର ପୁରୁଣା ବସାକୁ

ବୋଧହୁଏ ମୋ ଗାଡି ଆସି ନ ପାରେ

ଆସିଲେ ଏବେ ହୁଏତ ମୁଁ ଯାଇ ନ ପାରେ

କାରଣ ଏବେ ସେଠି ଲେଖାଥିବା ଠିକଣା

ମୋ ପୁରୁଣା ବସା କୁ ହିଁ ଯାଏ

ଯେଉଁଠି କୁ ମୁଁ କେବେବି ଚାହିଁନି ଯିବାକୁ……….।