ବନ୍ଧୁ

ତୁମେ ବଂଧୁ ଙ୍କର ବଂଧୁ

ଆହେ ବ୍ରଜ ବଂଧୁ

ଭିଆଉଛ କେତେ ହୁନ୍ଦର ।

ଦର୍ଶନ ନଦେଇ ଯାଇଅଛ କାହିଁ

ଗୁଣ ବାହାନା ହୁଏ ଅସର ।

ତୁମ୍ଭପରି ହଟିଆ,ଅଛିକି ଏ ଦୁନିଆଁ

ତୋ ପରି ଆଉ କେ ସୁନ୍ଦର ।

ପ୍ରେମପୋତେ ବୁଡାଇ ଦେଇଛ ହେ ଜଡାଇ ,

ଖେଳ ଏ କି ଧର୍ମ ତୁମ୍ଭର ।

ତୁ୍ମ୍ଭଂକୁ କରି ଆଶ

ଏବେ ହେବିକି ନାଶ

ବାସ ଅଛି କେଉଁଠି ଆମ୍ଭର ହେ ।

କଳିଯୁଗ ବଂଧୁଭଳି

ଉପରେ ମମତା ଢାଳି

ଏବେ କିଂପା ସାଜିଛ ଫାମ୍ପର ହେ ।