ଭକ୍ତ ଓ ଭଗବାନ

ଅଭାବ କି ସତେ ତୋ ଗୀତ ଗୋବିନ୍ଦ

ଅଭାବ ପଡିଛି ତୋ ଦିବ୍ୟ ଦର୍ଶନ

ଅଭାବ କି ଆଜି ତୋ ବଡ ଦାଣ୍ଡ

ଚାଲି ନ ପାରଇ ଭକ୍ତ ପାହୁଣ୍ଡ ।

ଅଭାବ କି ସତେ ତୂଳସୀର ଧଣ୍ଡା

ଅବା ଅଭାବ ତୋ ଭକତ ପ୍ରାଣ

ସତେ କି ଅଭାବ ତୋ ଦାଣ୍ଡ ଧୂଳି

ଛୋଟ ଅବା ନେତ ପାରୁନି ଉଡି ।

ମିଛ କଣ ତୋ'ର ବାଇଶି ପାହାଚ

ମିଛ କଣ ଗଜ ଯୋଜନୁ ଡାକ

କଥା ରେ ଅଛି ତ ପତିତ ଉଦ୍ଧାରେ

ଦେଉଳେ ଉଡୁଛି ପତାକା ତୋ'ର ।

ଥରେ ଚାହିଁ ଦେଲେ ଶ୍ରୀମୂଖ କାଳିଆ

କଷଣ ଅଚିରେ ହୁଅଇ ଦୁର

ଜୀବନ କାରାରୁ, ଉନ୍ମକ୍ତ ମୋହରୁ

ଖୋଲିଦିଅ ପରା ମୁକ୍ତି ଦୁଆର ।

ଆତୁର କଣ୍ଠରେ ଡାକି ଦେଲେ ଥରେ

ପହଞ୍ଚି ଯାଏ କି ଅନ୍ତର ସ୍ବର ।