ଆଶା

ପ୍ରେମ ଯଦି ତୋର   ବିଶାଳ ସାଗର 

       ତହିଁର ପଥିକ  ମୁହିଁ।

ସେହି ସମୁଦ୍ରରେ   ମେଳିଛି ମୁଁ ନାଆଁ

      କାତ ମୋର ପାଉ ନାହିଁ।

କେବେ ଶାନ୍ତ ତୋର  ନୀଳ ଜଳ ରାଶି

      କେବେତ ଅଶାନ୍ତ ଢେଉ।

କେବେ ଧକ୍କା ଦେଇ   ଫିଙ୍ଗୁ ତୁ କୂଳକୁ

      କେବେ ପୁଣି ଟାଣି ନେଉ।

ତୋ ଶାନ୍ତ ବୁକୁରେ  ଦୋଳିଲେ ମୋ ନାଆ

      ଆନନ୍ଦେ ଗାଏ ମୁଁ ଗୀତ।

ଜୁଆରିଆ ତୋର    ହୄଦୟେ ଫଶିକି

      କରିନାହିଁ ଆର୍ତ୍ତନାଦ।

ତୋହରି ଗର୍ଭରେ    ଖୋଜୁଛି ଶାମୁକା

      ମୋତି ପାଇବା ଲାଳସେ।

ଜାଣି ପାରୁନି ମୁଁ    ସଫଳ ହେବି କି 

      ଆଶା ମୋ ରହିବ ଆଶେ।