ଆକାଶ ଉଡ଼ାଣ

ଆକାଶ ନଇଁବାର ନାହିଁ

ତାକୁ ଛୁଇଁବାକୁ ମୋର ଇଛା ଅଛି ।

ସେଠି ଏମିତି କ’ଣ ଅଛି ?

ନୀଳ ନେସା ନୀଳିମା

ଚୂନ ଧଉଳା ଶୁଭ୍ର ଆସ୍ତରଣ

ନାରଙ୍ଗୀ ରଙ୍ଗ ଛିଟା

ନା କିଟି କିଟି ଅନ୍ଧାର କାଳିମା !

ଏତେ ଶକ୍ତି ବା କାହିଁ

ଡେଣା ମେଲି ସାରା ଆକାଶକୁ

ନିଜ ଉଡ଼ାଣରେ ଅକ୍ତିଆର କରିବାକୁ ।

ଆକାଶ ତ ଖୋଲା ମେଲା

ତାଳ ଗଛରେ ଚଢି

ଯାଏଁ ଦେଖେ

ଆକାଶ ପରିସୀମା କେତେ ?

ଦ୍ରଘ୍ୟ ପ୍ରସ୍ଥ ମାପିବାକୁ

ଗଣିତର ସୂତ୍ର କିଛି ନାହିଁ ।

ମୋଟା ମୋଟି କଥା ଏତିକି ଯେ

ମୁଁ ନିର୍ଘାତ ଭାବେ ହାରିଛି ।

ତଥାପି କ’ଣ ହାର ମାନିଛି

ମୋ ସହ ମୁଁ ଚୁକ୍ତିଟିଏ କରିଛି

ଆକାଶ ଉଡ଼ାଣ ଦେଵି।

ଛପନ ଇଞ୍ଚର ଛାତିରେ

ଆକାଶରେ ଛାତି ବାଡ଼େଇ

ଉଡିବାର ସୁଖ ପାଇଁ

ଆଲୋକର ସ୍ନାନ ପାଇଁ

ଅନ୍ଧାରକୁ ଚିରି

ନୂଆ ଠିକଣାଟିଏ ଖୋଜିବି ।

ଯୁଗ ପରେ ଯୁଗ ବିତେ

ତଥାପି ଆକାଶ ଉଞ୍ଚା ଥାଏ ।

କେବେ କ’ଣ ନଇଁଛି ଯେ ନଇଁବ

ସେ ଯଦି ନଉଁ ନାହିଁ

ମୁଁ ମାଟିରୁ ଡିଆଁ ଦେଵି

ଉଡ଼ିବି,ଖେଦିବି ,ଲଙ୍ଘିବି

ତମାମ ଆକାଶର ଇଲାକାକୁ ।

ହିସାବକୁ ନେଇ

ଦେଖିବି କେତେ ଉଚ୍ଚାରେ

ରହିଛି ସେ ମାଟିଠୁ

ଉଡିବାର ସୁଖ ପାଇଁ ହେଉ

ବା ଉଚ୍ଚତା ମାପିବା ପାଇଁ ହେଉ

ଆକାଶର ଉଡ଼ାଣ ଥାଉ ।