तू जणू

स्वर्गतुल्य ह्या पृथ्वीची 

तू जणू सुंदरा , अप्सरा ,

मी मात्र राजवाड्यातील

द्वारपाल देत उभा पहारा

सखे ! तू जणू रत्नजडित

सुंदर हार चमकणारा ,

मी खाणीतील काळा

कोळसा भट्टीत जळणारा

तुझ्यापुढे चंद्राची शोभा 

काहीच नाही वाटत ,

आठवण येते वगैरे वगैरे 

मात्र अश्रू नाही दाटत