रूपे मनाची

 कुणा ना कळे मनाचा अर्थ

 मनाशिवाय परी जगणे व्यर्थ 

कधी मनामध्ये शुद्ध भावार्थ 

तर कधी काढतसे अनेक मतितार्थ 

        

           कधी मनामध्ये उंच मनोरे 

           तर कधी पायरीचे दगडच खरे

           कधी मन नाचे मस्ती भरे 

           कधी वाटते जसे आहे तसेच बरे 

क्षणात फिनिक्स परी भरारी घेतसे 

कधी खिन्न होऊन कोपऱ्यात बसे 

Advertisement

कधी मनात एक अन शब्दांत एक असे 

जग हे सारे तेव्हा बेगडी भासे

      

            कधी सुटतसे मनाला हावं 

            तर कधी सूड घेण्या करी धावाधाव  

            कठीण सर्वात घेणे मनाचा ठाव 

            कमरेला सुरी अन देवा मला पाव 

कधी हे मन अतिशय प्रेमळ

क्षणापरी ते होई चंचळ

कधी मनात असे प्रचंड खळबळ 

कुणा ना सापडे स्व मनाचाही तळ