Library
Profile
माय पीठ होऊन गळते
माय पीठ होऊन गळते
माय पीठ होऊन गळते।
साय धरतीच्या दूधाची, जशी पिकात वसते;
शालू नेसून फाटका, माय राब राबत सजते .
कोरडी धरणे ओसाडले नद्या ओहळ न झरे ;
वात्सल्य आईचे तेव्हा ते दूध होऊन पाझरे .
अशी माऊलीची माया जणू पीठ होऊन गळते
भूक मिटवाया लेकरांची, आयुष्य पीठ होऊन गळते।
साय धरतीच्या दूधाची, जशी पिकात वसते ;
शालू नेसून फाटका, माय राब राबत सजते .
कोरडी धरणे ओसाडले नद्या ओहळ न झरे ;
वात्सल्य आईचे तेव्हा ते दूध होऊन पाझरे .
अशी माऊलीची माया जणू पीठ होऊन गळते;
भूक मिटवाया लेकरांची, आयुष्य जात्यात दळते.
वैशाखी गुलमोहर जणू तिच्या श्वासातून फुलतो;
कोवळ्या कोंबाच्या सावलीसाठी जीव धरतीचा जळतो.
माय वडाची सावली, अन् माय डोंगरा एवढी;
ज्यांची नसते जगात, त्यांची दैना आभाळा एवढी.
