माझी कविता *न जमलेलं सूत्र*

सुख स्वप्नांपरी खेळते;

मात्र टिकवता येत नाही,

काम तर मिळते;

ते सांभाळता येत नाही,

सर्वकाही भेटत असतांना;

धंदाच सापडत नाही,

सर्व सांडल्यावर काय करू;

याचा अंदाजच घेता येत नाही,

स्वप्नांच्या मोहरात उडून जाता येत;

मात्र स्वप्नांची पूर्तीच करता येत नाही,

बाबल्याचे आयुष्य पहावेसे वाटते;

पण पाहताच येत नाही,

असंच या जीवनाचं गणित;

कधी कुणाला सोडवताच येत नाही,

दुःखापरी सुखाचे;

सूत्र कुणालाचं जमलेलं नाही...