कवि कालिदास कथासार
कवि कालिदास कथासार
आषाढ शुद्ध प्रतिपदा, कालिदास दिन खरा
साहित्याचा स्थायीभाव, प्रणय तो निकोप बरा !
शारीरिक आकर्षण भाग तो जीवन प्रेरणेचा
आसक्ती अखेर ममता वात्सल्यात परिणित !
दोन महाकाव्य-तीन नाटकांचा विषय हा प्रणय।
नवरत्नापैकी एक, करितो चाकरी विक्रमादित्याची
एक-एक कृती त्याची, त्यागप्रधान प्रेमाची
त्याग-तपष्ये शिवाय , कोणतेच साध्य नाही !
'तप-तपोवन-त्याग' ही आदर्शत्रयी ज्याची।
सौंदर्योपासक असतो नेहमी प्रेमाच्या तल्लीन !
नायकाची विरह व्यथा, शास्वत प्रेमाचं प्रतिक।
अजाच इंदूमतीवरील प्रेम, जसे प्रीत पतंगाचा !
उर्वशीच्या वियोगाने, वेडा झाला पुरुरवा
त्यांचे पुनरमिलन, हा एक मंगल उत्सव !
वडिलांचं वात्सल्य-आईची माया प्रेमाचाच एक भाग
यातूनही जीवनाचे साफल्य येत प्रचित्तीस। !
अपत्य प्रेमाचा, आईचा आनंद शब्दातीत मुलीचा सांभाळ,
ही मातेच्या जीवनाची लागणी ! पुत्राचा पराक्रम,
हा मातेचा अभिमान।
प्रेमापोटी, तापट कणवही बनली पिता-वत्सल !
शकुंतलेचा सदगुरु, साक्षात निसर्गराजा।
म्हणुनी तिच्यात दिसते निर्भयता !
पृथ्वीच्या सोशिकतेच रूप म्हणजे सीता
प्रणय सामर्थ्यात, पार्वती ही महान !
इंदूमतीची जीवनदृष्टीही चोखंदळ
उर्वशीची उत्कट आसक्ती, ही अपार !