हुशार ससा

एक जंगलमा एक सिंह रव्हत होतो. वु जंगल को शक्तिमान राजा होतो, येकोलक वु गर्वलक फुग गयेव होतो. रोज ओको मनला लगं ओतरा जनावरं मारशान खाय. सिंह को येनं आततायी कामलक जंगलमाका एकही जनावर बचनका नही असो भेव जंगलमाको सब जनावरइंला लगन लगेव. मणुन जंगलमा का सब जनावर राजा कर गया. सब जनावरइंनं राजा ला बिनती करीन, ''महाराज तुमला रोज एकच जनावर की जरुरत से, मंग तुमी रोज जास्त जनावर की हत्या कायला करसेव? अजपासून तुमी यहाच  बसो. आमी जंगलमालक एक-एक जनावरइंनको तुमरो जेवनसाठी नंबर लगावबीन. ओकोलक भूकबी जाये अना बिनाकारण जनावर की हत्या बी रुके.''

 

राजा सिंहला जनावरइंनको बोलणो पटेव. पण येको बरोबरच ओन सब जनावरइनला इशारा देईस की, ''मोला बसेव जागापर एक जनावर रोज खाणला भेटं तं ठिकसे, नही तं, एक दिवस जरी येकोमा खंड पडेव तं मी सबला खतम कर टाकून.'' सब जनारइननं राजा को इशारा ख्यालमा ठेयशान रोज एक-एक जनावर राजा कर पठावनो सुरु करीन. पयले पयले बुळगा, जगनला तरासगया, दु:खी-कष्टी जनावर पठाईन. ओको बादमा चांगला धष्टपुष्ट जनावर मरन लग्या. तब विचार करनकी पाळी जंगलमाको जनावरइनला आयी.

 

एक दिवस राजाकर जान की पाळी ससापर आयी. ससा राजाकर जानको बेरा बिचार करन लगेव, ''आपलोमा लक एक जनावर रोज मरसे. ओको पेक्षा सिंहलाच खतम करीस तं कसो रहे... पण येव कसो शक्य होये?'' रस्तामा ओला एक बिहिर दिसी. बिहिर जवळ गयव अना बिहिरमा ढुकशान देखिस तं ओला ओको प्रतिबिंब बिहिरमा दिससे. येव देखशान ओला कल्पना आवसे का सिंहला मारनला या युक्ती बढिया से. वु दिवसबुळता राजाकर बहुत टाईमलक राजाकन पोहचेव.

 

रोजकी भुककी टाईम भयवलक सिंहला बहुत भुक लग गयी होती. ससा आयेव देखशान राजा सिंह खवळसे, ''अरे ससा...होतोस कहां तू? एक तं मोरो घासलाही तू पुरणको नहीस अना आकोमा येतरो टाईमलका आयीसेस... रुक पयले तोला खासु अना बादमा जंगलमाको सब जनावरइनला मार टाकुसु.''

 

ससा घबरासे पण धीर धरशान बोलसे, ''महाराज, मी टाईमपरच आवनला निकलेव. पण रस्तामा एक गुफामालक एक सिंह मोरो सामने आयेव. मोला धमकायशान बिचारिस, ''कहां जाय रहीसेस? तब मी सांगेव का आमरो राजा सिंह महाराजकर जाय रहीसेव!'' तब मोला कहिस, ''कोण कहांको तोरो राजा. एक नंबरको चोर, ओला आण बुलायशान नहीतं जंगलमाको सब जनावरईनला मी ठार मारुन. मीच राजा आव येन जंगलको!'' ससाको बोलणो आयेकशान राजा चवताळेव, ''वु दरोडाखोर सिंह रव्हसे कहां देखाव मोला...अज को अज ओला खतम कर देसु.''

 

ससा सांगसे, ''पण महाराज ओकी गुफा बहुत अडचणको जागामा से. तुमला बेकारच तरास होये.'' सिंह रागलका लाल होयशान कसे, तोला का करनको से... आब को आब ओका तुकडा-तुकडा करुसु.'' ससा सिंहला संग ओन बिहिर जवळ जासे. बिहिरमा ढुकशान देखत सिंहला सांगसे, ''तुमला आयेव देखशान वु दुसरो सिंह अंदर लुकाय गयेव दिससे.''

 

तब राजा सिंह बिहिरको अंदर ढुकशान देखसे. तब बिहिरमा खुदकी प्रतिबिंब देखशान राजा सिंह मोठी डरकाळी मारसे. ओन डरकाळी की प्रतिध्वनी बिहिरमा लक आवसे. ओला लगसे अंदरलक दुसरो सिंह चिल्लाय रहीसे. चिडशान राजा सिंह बिहिरमा कुदसे अना पाणी मा बुडशान मर जासे. ससा या गोष्ट आपलो सब जनावरईनला सांगसे अना सब जनावर खुश होसेत.

 

बोध :- शक्तिपेक्षा युक्ती मोठी रव्हसे.