आठवणींचा झुला

आठवणींचा झुला मनामध्ये झुलला

हृदयाच्या बागेमध्ये हा वसंत फुलला

मनाच्या गाभारी बालपणीचा सुगंध

आणि त्या सुवासाचा माझ्या मनात छंद

शाळेच्या स्मृतींना देता झटका हलका

आणि त्यांनी केला भलताच हा गलका

एका मागोमाग त्या डोळ्यांसमोर आल्या

मैत्रीणी सवे त्या शाळेत घेऊन गेल्या

शाळेच्या पुस्तकात आठवणी भिजल्या

मोरपीस होऊन पानापानी सजल्या

पानातल्या कविता या अजून मनात

शाळेचा संस्कार हा आजन्म आठवात

आजोळच्या आठवणी ची न्यारीच बात

आठवे आजीचा सुरकुतलेला हात

दटावत मुखी तिने घातला हो घास

मायेच्या वाणीचा परी त्यात रे सुवास

माहेरचा वारा घाली मनी सतत पिंगा

आठवांच्या झुल्याशी त्याचा कायम दंगा

आठवे माऊली तिचा रापलेला हात

संसार कष्टांचा त्यात लपला आलेख

पिलांसाठी केला तीने सर्व परित्याग

लेकरांनाही कुठे त्याचे उरते भान?

माहेर म्हणजे मायेचा किहो आहेर

माय विना शोभिवंत नाही तेहो घर

संसाराच्या आठवांचा परिमळ असा

कंजी अडकला मधुभक्षी भुंगा जसा

नाही सोडवत त्यात अडकत जाय

त्यात फसूनीया त्याचे बलिदान होय

अशा आठवणींच्या झुल्याला नाही अंत

कधी मनी दाटे मोद कधी वाटे खंत

आठवांच्या झुल्याची करामत ही सारी

अनुभवाची शिदोरी जीवन उद्धारी