ડેડી વગરનું ટેડી

નિત્યક્રમ પતાવી હું રોજના નિયમ પ્રમાણે મંદિર જવા નીકળ્યો. થોડે દુર ગયો હોઈશ ત્યાં એક લગરવગર બાળકી હાથમાં તૂટેલી ફુટેલી ઢીંગલી લઈને એક વિશાળ ટોય મૉલમાં એનાથી પણ કદમાં મોટા ટેડીને બહારથી કાચમાં જોતી દેખાઈ.

હું નજીક ગયો એને જોવા માટે કે શું કરે છે એ. ત્યાં તો મૉલનો વોચમેન આવીને એને ધમકાવા લાગ્યો. "એ ભિખારી નિકલ યહાંસે... જાતી હૈ કે એક થપ્પડ મારું ?"એ નિર્દોષ બાળકીની આંખમાંથી આંસુ તગતગી ઉઠયાં. એના આંસુ જોઈને હું મંદિર જવાનું ભૂલી ગયો અને એની પાસે જઈને એ જીવંત ટેડી ને મેં તેડી લીધું. વહાલથી મેં એને પૂછ્યું,

"કેમ રડે છે ?"

એ માસુમે કહ્યું,"હું ભિખારી નથી..પણ ગરીબ છું....મારા ડેડી નથી..ગુજરી ગયા છે..બહુ દારૂ પીવાથી...મારી મા આ દુકાનની ઉપર ફ્લેટમાં કામ કરવા ગઈ છે. એટલે હું ટેડી જોતી હતી.એટલામાં વોચમેને ખીજવાઈને ભિખારી કહીને ચાલી જવાનું કહ્યું. એટલે મને રડું આવી ગયું. મારા ડેડી હોત તો આજે મને આ ટેડી અપાવતે." કહી એ ફરી રડી પડી...

મેં એનાં આંસુ લૂછી ને કહ્યું , રડ નહિ મારા ટેડી બિયર. હું તને અપાવું છું આ ટેડી... ચાલ." ,અને એને હું ટોય મોલમાં લઇ ગયો. એ તો રમકડાંની દુનિયા જોઈને ચોંકીજ ગઈ. હું એના હાવભાવ વાંચવા લાગ્યો અને મેં એને કહ્યું કે ;"જા તારે જે લેવું હોય એ લઈ લે." અને એ દોડતી શોરૂમના કાચમાં મુકેલા ટેડી પાસે જઈને કહ્યું કે,"મારે આ જોઈએ છે."

મેં એ અઢીસો રૂપિયામાં ખરીદીને એને ગિફ્ટ કર્યું.

એ એટલી ખુશ થઈ ગઇ કે ન પૂછો વાત. એના નિર્દોષ હાસ્યમાં મને કનૈયાના દર્શન થયા. એના હાસ્યમાં ડેડી ડે ઉજવાતો લાગ્યો અને મારો ટેડી ડે ઉજવાયો. આ દોડાદોડીમાં હું મંદિરે જવાનુંજ ભૂલી ગયો. અને મંદિરમાં જઈ ને મારે મહાદેવની બસો એકાવન રૂપિયા આપીને રુદ્ર કરાવવાની હતી. પણ મેં એ પૈસાથી ટેડી ડે ઉજવીને પુણ્ય કમાઈ લીધું. અને અને મને એક પંક્તિ યાદ આવી ગઈ. "ઘરસે મસ્જિદ બહુત દૂર હૈ.. તો યું કિયા જાય... કિસી રોતે હૂએ બચ્ચે કો હંસાયે જાયે."