"તક્ષશિલાની દુર્ઘટના"

મારી ટપલી, ટપુને ટ્યુશન મુકી આવી એક નારી 

ભરેલા તાવથી તાપમા ટ્યુશન જવાની વાત-એણે હતી નકારી 

હતી, ક્યાં ખબર બેબાકળી બાઈને 

સંતાન મારુ હું, આજ છેલ્લું નિહાળુ 

ફરી રહ્યું કાળનું ચક્ર એ ટપુના જીવન મહીં

ઘર જોતું રહ્યુંં વાટ, વેળા થઈ ટપુ આવે કેમ નહીં ? 

અઘટીત મોરાગ મળતા, મુંજાણી માતા

તું કેવો પ્રભુ ? ને કેવો તાત ? યાદ ન આવી તને માત

હરી લેતાં મુજ બાળ, વિફળ ન ગયું તારું ચક્ર કાળ

બની ક્રૂર હે ! કુદરત કૂંખ ઉઝાડી તે મારી

રડે હૈયાફાટ ઉંમર મારે, સૌવ નરનારી

મીટાવું જિંદગી, કેે કરું, કલ્પાંત

મળશે શું મુજ અભાગી ને મારું સંતાન ?