કોની છું હું થાપણ ?

હું ને મારો ભાઈ, જોડિયાં બાળકો,

જન્મ્યાં છીએ સાથે, મોટાં થયાં સાથે,

પણ હું છું પારકી થાપણ !

ફર્ક માત્ર એટલો,એ છે વારસદાર,

ને હું છું પારકાં ઘરને શોભાવનાર,

પણ હું છું પારકી થાપણ !

મળતી વસ્તુઓ અમને સરખી,

ભાઈની જીદને આગળ રખાતી,

પણ હું છું પારકી થાપણ !

થતાં ગયાં સમયે અમે મોટા,

ને બદલાતી ગઈ સૌની લાગણીઓ,

પણ હું છું પારકી થાપણ !

હું તો બની ગઈ પિતાની લાડલી,

ભાઈ તો કહેવાય ઘડપણની લાકડી,

પણ હું છું પારકી થાપણ !

વિદાય પછી સમજાય શું હતી હું,

કુળને અજવાળનાર લક્ષ્મી હતી હું,

પણ હું છું પારકી થાપણ !