જોઈએ

પીંજરે પોપટ પૂર્યો તેને ઉડાવી જોઈએ,
તે પછી જે કંઈ બચે, ભીતર સજાવી જોઈએ.

આ જગતમાં પ્રેમને વિશ્વાસ વાવી જોઈએ,
એ રીતે બસ, ઝેરનું મારણ કરાવી જોઈએ.

સૌ કહે છે આ જગતનો માનવી સસ્તો થયો,
એમની એ વાતને ખોટી ઠરાવી જોઈએ.

રૂપ માપી, આયનાએ, એટલું કીધું પછી,
સાજ–સજ્જાની કલાને ના ચલાવી જોઈએ.

‘હું’ પણું બસ ઓગળે એવાં મળે જ્યાં શ્વાસ તો,
ચાલ, એવા ગામમાં જીવન વસાવી જોઈએ.