ଆହେ ନୀଳାଦ୍ରିନାଥ

ନାଥ ହେବା ପାଇଁ କର ଜନେ ଅନାଥ !

ହେବାପାଇଁ ଦୁଃଖ ହାରୀ

ଦିଅ ଜନେ ଦୁଃଖ ଭରି

ପତିତପାବନ ହୁଅ କରି ପତିତ !

କରୁଣାର ସିନ୍ଧୁ ଲୋକେ କହିବା ପାଇଁ

କରୁଣ କରି ଦେଉଛ ସଭିଁଙ୍କୁ ସାଇଁ

ହେବାପାଇଁ ମହାଦାନୀ

ଦୀନ କର ମହାମାନୀ

ଷାଠିଏ ପଉଟି ପାଇଁ ଛଡାଅ ଭାତ !

ଲୋକେ ଡାକିବେହାକିବେ ନିଜର ବୋଲି

ନିଜର ଲୋକଙ୍କୁ ଦିଅ ଦୂରକୁ ଠେଲି

ହେବ ବୋଲି ବିଶ୍ଵପତି

କରି ଦିଅ ନିଃସ୍ଵ ଅତି

ଦାସ କରି ଦିଅ ସର୍ବେ ହୋଇ ସାଆନ୍ତ !