ବତୀଖୁଣ୍ଟ

*******

ଏକାକୀତ୍ୱ ନୁହେଁ ନୀରବତା,

ଅଯଥା ଅଟୋପ କୁ,

ପ୍ରତିହତ କରିବାର,

ପ୍ରୟାସ ହିଁ ମାତ୍ର l

ଧୂ ଧୂ ବେଳା ଭୁଇଁରେ,

ଦଣ୍ଡାୟମାନ ଦିଗବାରଣୀ,

ଲାଗେ ଏକା ଏକା କିନ୍ତୁ,

ତା ନିରାବତାର ସ୍ୱରରେ,

ସ୍ବର ମିଳାଇ l

କୋଳାହଳ କରୁଥାନ୍ତି,

ଧାବମାନ ଗୁଡକଙ୍କ,

ଓ ଚଳ ଚଂଚଳ ବାଲି କଙ୍କଡା ।

ନୋଳିଆ ପିଲାଙ୍କ ଖରାଖିଆ,

ଫୁଙ୍ଗୁଳା ଦେହ,

ଓ ମାଛଧରା ଡ଼ଙ୍ଗାର ଆଦାୟ ।

ମୁହଁ ସଞ୍ଜ ଅନ୍ଧାରରେ,

ମିଞ୍ଜି ମିଞ୍ଜି ତେଲ ବତୀ,

ଘଣ୍ଟିର ଟିଂଟିଂ ଶବ୍ଦ ।

ଲୁଣା ପବନରେ ଫେଣ୍ଟ।ଫେଣ୍ଟି.

କଳ୍ପନାର କିଛି କାଚଘର.

ଓ ହସକାନ୍ଦ ର କିଛି.

ନିରୋଳା ଦ୍ଵିପହର ।

ସଂକେତ ଦେଉଥାନ୍ତି,

ସଂସାର ଟିଏ,

ଏଠି ବି ଅଛି,

ଶବ୍ଦର ।

ନିରବ ବତୀଖୁଣ୍ଟ,

ତା ଶିରାରେ ଶିରାରେ,

ଅଦ୍ୟରୁ ଅଟକ,

ଅନେକ ମୁହଁର ଭାଷା,

ଅନେକ ଜାତିର ଆଶା,

ଆଫ୍ରିକୀୟ ମଙ୍ଗୋଲିଓ କକେଶୀୟ.

ଆର୍ଯ୍ୟ ଦ୍ରାବିଡ଼ ଓ ୟୁରୋପୀୟ ।

ସେ ଶବ୍ଦର ସୂତ୍ରଧର.

ନିଃଶବ୍ଦରେ ବିନ୍ଦୁବିନ୍ଦୁ ଯୋଡ଼େ,

ଶବ୍ଦର ଆକାଶରୁ,

ଆଲୋକ ବର୍ଷକୁ ଦୋହାଡ଼େ ।

ବତୀଖୁଣ୍ଟ ବୟାନ ତ ଦିଏ ନାହିଁ,

ବ୍ୟୁତ୍ପତ୍ତିର ସାକ୍ଷୀ ହୋଇ,

ସମୟର ଶବ୍ଦ ହୋଇ ଯାଏ.

ହିମାଳୟ ହୋଇ l

ଜିଣିପାରେ, ଲଙ୍ଘିପାରେ.

ଶବ୍ଦର ସମୁଦ୍ର,

ଶିଳା ଲିପି ହୋଇ,

ରଚିଯାଏ ଇତିହାସ,

ମାଟି ଓ ମଣିଷର ।

*****

ଡ ବିଦ୍ୟୁତପ୍ରଭା ଗନ୍ତାୟତ