“ ମାଟିର ଚାଦର ଘୋଡି ହୋଇ ଯେବେ ଶୋଇଯିବି ଦିନେ ମୁହିଁ ଆପଣା ଲୋକ ହିଁ ଭୁଲିଯିବେ ଏଠି ଆଖି ଲୁହ ପୋଛିଦେେଇ । ”