ସମୟର ସୁଅ

ଦିନ କଟିଯାଏ ବ୍ୟସ୍ତତା ଭିତରେ 

   ବାକି ରହିଯାଏ ରାତି

ମନ ସ୍ଥିର କରି ବସିଲା ବେଳକୁ 

   ନିଦ୍ରା ଆସୁଥାଏ ମାଡ଼ି ।

ସମୟ ଚକ୍ରରେ ନିଶ୍ବାସ ଚାଲିଛି 

   ବିଶ୍ବାସକୁ ସାଥୀ କରି 

ରାତ୍ରି ସରିଯାଏ ସ୍ୱପ୍ନ ମହଲରେ

  ନୂଆ ସକାଳ ଆସଇ ମାଡ଼ି ।

ଘଣ୍ଟା କଣ୍ଟା ଚାଲୁଥାଏ ଟିକ ଟିକ 

   ତାସଙ୍ଗେ ଚାଲେ ଦିନ 

ସକାଳର ସୁରୁଜ ସଞ୍ଜକୁ ନଥାଏ

  ଅନ୍ଧକାର ଆସେ ମାଡ଼ି ।

ଯୁଗ ସରିଯାଏ, ବର୍ଷ ସରିଯାଏ

  ସରୁଛି ଏଠି ଦିନ ରାତି 

ସମୟ କହୁଚି ରାଗ ଅଭିମାନ ଯାହା

    ଅଛି ଭୁଲି ଯାଅ ବନ୍ଧୁ

ଜଣା ନାହିଁ ଆସନ୍ତାକାଲି କେ ଦେଖିଛି     

 ସମୟର ସୁଅ ଭାରି ବିଚିତ୍ର ଏ ।