ସଳିତା

ଜଳେନା ପ୍ରଦୀପ 

   ସହେନି ଦହନ 

      ବୁଝେନି ଯନ୍ତ୍ରଣା 

         ଜଳିବାରେ କେତେ ବ୍ୟଥା 

ଜଳଇ ସଳିତା 

   ତିଳ ତିଳ ହୋଇ 

     ଘୃତରେ ଭିଜାଇ 

      ମାନି ପ୍ରକୃତି ର ପ୍ରଥା l

ଜଳିବା ଜାଳିବା 

   ଏକା ପରି ଲାଗେ 

      କେହି ବୁଝେନାହିଁ 

        ଜଳିବାରେ କେତେ ବ୍ୟଥା 

ଲୁହ ଲୁଚିଯାଏ 

   ଘୃତ ସହ ମିଶି

     ଅଦୃଶ୍ୟ ବେଦନା

      ସଳିତାର ଆତ୍ମ କଥା l

ପ୍ରଦୀପ  ପ୍ରଣୟେ 

   ବିଭୋର ଵିମଗ୍ନ 

      ପ୍ରୀତି ଫୁଲେ ବଶ 

        ଭୁଲିଯାଏ କ୍ଲୀଷ୍ଟ ଗାଥା, 

ଅନ୍ତ ଯାଏ ଜଳେ 

      ନୀରବେ ନିଶ୍ଚଳେ 

        ଆଲୋକିତ କରି 

          ହଜାଇ ଅନ୍ଧାର ସତ୍ତା l