ରହିଛି ତୁମ ଭାବରେ ତଲ୍ଲୀନ

ଅସ୍ତାଚଳ ଶିଖେ ଢଳିଲେ ଅରୁଣ

ଶୋଭା ବଢେ ଧରଣୀର

ଗୋଗୋଷ୍ଠ ଫେରନ୍ତା ଗୋଧୂଳି ଲଗନେ

ମନେ ସୃଷ୍ଟି ହୁଏ ଭାବାନ୍ତର ।

ହଜିଯାଏ ମନ କଳ୍ପନା ରାଜ୍ୟରେ

ରକ୍ତିମ ଆଭାରେ ଭିଜି

ଦୂର ଦିଗବଳୟେ ଦିଶେ ତୁମ ରୂପ

ହେଲେ ତୁମକୁ ପାଏନା ଖୋଜି ।

ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁର ସାତରଙ୍ଗ ପରି

ତୁମ ରୂପ ଶୋଭାପାଏ

ସେ ରୂପ ମାଧୁରୀରେ ତ୍ରିକାଳର ଦୃଶ୍ୟ

ସେଥିରେ ମୁଁ ହଜି ଯାଏ ।

ରାଧା ପାଇଁ ତୁମେ ମୋହନ ମୁରାରୀ

ମୀରା ପାଇଁ ତୁମେ କୃଷ୍ଣ

ମୋ ପାଇଁକି ତୁମେ ଭାବର ଦେବତା

ମୁଁ ଭିଜେ ତୁମ ନାମ ରସେ ।

ତୁମେତ ସ୍ପନ୍ଦନ ଏ ମାଟି ଘଟର

ତୁମ ନାମ ପ୍ରାଣ କରଇ ସଞ୍ଚାର

ଖୋଜିବି କାହିଁକି କେଉଁଠି ତୁମକୁ

ତୁମ ସତ୍ତା ସବୁଠାରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ

ସେଥିପାଇଁ ଏ ଆଖି ହଳକ

ସବୁବେଳେ ଦିଗବଳୟ ମୁହାଁ

ରହିଛି ତୁମ ଭାବରେ ତଲ୍ଲୀନ ।