ପ୍ରଣାମ ଉତ୍କଳ

*ସୁ -*

ସୁନୀଳ ଗଗନ ବନ ଉପବନ ନମନ୍ତି ଚରଣ ଯାର

ଦଶଦିଗପାଳ ସ୍ତୁତି ଯା କରନ୍ତି ପାଦ ଧୁଏ ରତ୍ନାକର

ମୁକ୍ତ କଳକଣ୍ଠ ପଞ୍ଚମ ରାଗରେ ଗାଏ ଯା ଗୌରବ ଗୀତି

 ସେ ଉତ୍କଳ ଭୂମି ପାଦପଦ୍ମେ ମୁହିଁ ପ୍ରଣାମ କରଇ ନିତି ।

*ଚି -*

ଚିରସ୍ରୋତା ମହାନଦୀ ଝରଣାରେ ଭରିରହିଛି ପୀୟୂଷ

ପରିଚୟ ଯାର ରତ୍ନ ସିଂହାସନେ ବିଜେ ସ୍ୱୟଂ ଜଗଦୀଶ

ସବୁଜ ବନାନୀ ଦିବସ ଯାମିନୀ ଶୃଙ୍ଗାର କରନ୍ତି ଯାର

ସେ ଉତ୍କଳ ଭୂମି ଅଭୟ ଚରଣେ ଶତ ପ୍ରଣିପାତ ମୋର ।

*ସ୍ମି -*

ସ୍ମିତହାସ୍ୟ ଯାର ପୁରି ରହିଅଛି ଫଳ,ଶସ୍ୟ କୁସୁମରେ

ଓଡିଶୀ,ମାହାରୀ,ଗୋଟିପୁଅ,ଛଉ,ପାଲା,ଦାସକାଠିଆରେ

ବଖାଣନ୍ତି ଯାର ଅନିନ୍ଦ୍ୟ ସଂସ୍କୃତି ଅତି ହର୍ଷ ଉଲ୍ଲାସରେ

ଧୋୟେ ମୁଁ ପୟର ସେହି ଉତ୍କଳର ପ୍ରତି ନିତି ଜୀବନରେ ।

*ତା -*

ତାରକୋଳ ଜନ୍ମ ଦେଇଛି କେତେ ସନ୍ୟାସୀ,ସଂଗ୍ରାମୀ

ବୀରକୁ

ତାର ସୁମଧୁର ଭାଷା ଜିଣିଅଛି କେତେ ଶତ୍ରୁ ହୃଦୟକୁ

ଶାସ୍ତ୍ରୀୟ ମାନ୍ୟତା ଲଭିଅଛି ଯାହା ଆଜି ବିଶ୍ୱ ଦରବାରେ

କରପତ୍ର ଯୋଡ଼ି ପ୍ରଣାମ ମୁଁ କରେ ତାର ଦିବ୍ୟ ଚରଣରେ

*ସା -*

ସାହିତ୍ୟ, ସଂସ୍କୃତି, କଳା, ଭସ୍କର୍ଯ୍ୟରେ ଯାହାର ତୁଳନା ନାହିଁ

ଯାହାର ନିହାଣ ମୁଗୁର ପ୍ରହାରେ ପାଷାଣ ଜୀବନ୍ତ ହୋଇ

ଜାଭା, ସୁମାତ୍ରା, ଇଣ୍ଡୋନେସିଆରେ ପରିବ୍ୟାପ୍ତ ଯାର ଖ୍ୟାତି

ସେହି ଉତ୍କଳର ଚରଣେ ମୁଁ ଢାଳେ ଭକତି କୁସୁମ ନିତି।

*ହୁ -*

ହୁଙ୍କାରରେ ଯାର ହୁଏ ଥରହର ଶ୍ରତ୍ରୁର ନିଷ୍ଠୁର ଛାତି

ଗଙ୍ଗା ଠାରୁ ଗୋଦାବରୀ ପରିବ୍ୟାପ୍ତ ଯାହାର ଅକ୍ଷୟ କୀର୍ତ୍ତି

ଯେତେ ଲେଖିଲେବି ସରିବନି ଯାର ଅସୀମ ଗୌରବ ଗାଥା

ସେହି ଉତ୍କଳର ଦିବ୍ୟ ଚରଣରେ ସଶ୍ରଦ୍ଧେ ନୁଆଁଏ ମଥା ।