ମୋ ଜୀବନର ସ୍ମୃତି ପେଡି

ବଞ୍ଚିବାର ମାନେ ନୁହଁଇ ଜୀବନ

ପ୍ରାଣ ପକ୍ଷୀ ଗଲେ ଉଡି

ତୋର'ମୋର ସେହି ଅଭୁଲା ଅତୀତ

ଏବେ ମୋ ପାଇଁକି ସ୍ମୃତି ପେଡି ।

ସ୍ମୃତି କେବେ ହୁଏ ମୁଠାଏ ଆକାଶ

କେବେ ହୁଏ ଲୁହ ଧାର

କେବେ ପୁଣି ଆସେ କଦମ୍ବରେ ଭରି

ଛାଇ ଲେଉଟାଣି ଖରା

ଆଖି କୋଣୁ ଝରି ଚିବୁକ ଭିଜାଇ

ନିଏ ମୁକ୍ତାର ଆକାର ।

ଶିହରଣ ଜାଗେ ଭାବିଦେଲେ ଥରେ

ତୋ' ମୋ ନିରତା ପ୍ରେମ

ନିର୍ଲିପ୍ତ ନୟନେ ସରସତା ନିଦ୍ରା

ଭାଙ୍ଗି ଦିଏ ମୋର ସ୍ୱପ୍ନ ।

ଯନ୍ତ୍ରଣା ବିହୀନ ସୁଖ ଖୋଜୁ ଥିଲି

ଝରା ଶେଫାଳୀଟେ ହେଲି

ଉଜାଗର ରହି ଦୀପ ଜାଳି ଜାଳି

କି ଅବା ଅସୁଲ କଲି ।

ମରମ ବ୍ୟଥାକୁ କହିବା ପାଇଁ କି

ପାଉନି ମୁଁ ନିଜ ଲୋକ

ଶରତର ଚାନ୍ଦ ମନ କିଣୁନାହିଁ

ଆଉ ଶୁଭୁନି ତୋ' "ବବି" ଡାକ ।

ସ୍ମୃତି ତୋ ରହି ମୋ ସ୍ମୃତି ପେଡିରେ

ଆଖିରେ ଆଖିଏ ଲୁହ

ଖୋଲିଦିଏ ଯେବେ ନିଃଶଦ୍ଦ ରାତିରେ

ହୃଦୟ ଥରାଇ ବାହାରିଆସଇ

ଜୀବନର ଯେତେ କୋହ ।